school love affair ✓

BÖLÜM 15

Wendy titrek adımlarını okulun koridorunda ilerletirken kıpkırmızı yüzüne aldırış etmemeye çalışarak dik bir şekilde ilerliyordu.

Hiç iyi değildi, hem de hiç.

Yoongi'nin yaptıklarından sonra kimsenin yüzüne bakamayacak kişi kendisi olmuştu sanki. Halbuki bir öğretmeni öpen kendisi değil, Yoongi'ydi.

"Wendy!"

Sesin geldiği yöne doğru bakışlarını çeviren Wendy, Jennie'nin okul eteğini tutarak kendisine doğru koştuğunu gördü.

"Jennie?" Kaşlarını çatarak genç kıza döndü. "Yanıma uğramayacağını sanıyordum."

"Ama uğramalıydım..." diyerek hafifçe sırıttı Jennie.

"Bu hiç hoş değil."

Anlamamazlığa gelerek tek kaşını kaldırdı genç kız. "Ne?"

"Jennie... bu konu hakkında konuşmak istemiyorum." Diyerek adımlarını ilerletmeye başladı Wendy.

Jennie, genç öğretmenin kolunu yakaladığı gibi onu durdurmuştu. "Ona bir şans ver!"

Wendy'nin gözleri irileşirken hızla etrafına bakındı. Birisi bu sözleri duyarsa yerin dibine girebilirdi çünkü.

"Aman Tanrım Jennie biraz sessiz ol!" Fısıltıyla bağırdı Wendy.

Genç kız koyu, uzun saçlarını omuzlarından geriye atarak karşısındaki öğretmene doğru ukala bir tavra bürünmüştü. "Bak Wendy, seninle kapalı bir kutuymuşum gibi konuşmayacağım. Ne halt yediğinizi biliyorum ve Yoongi'yle çıkmak zorundasın."

Wendy utançtan kıpkırmızı kesilirken ağzı açılmış, gözleri irileşmişti. "H... huh?"

Jennie bu sefer kollarını göğsünde birleştirdi. "Yeterince açık olmadı mı?"

"Beni tehdit mi ediyorsun?" Diyerek yüzünü buruşturdu Wendy.

İyi geçinemeyecekleri zaten belli değil miydi? Ancak bu kadarı da fazlaydı. Düpedüz tehdit ediliyordu!

"Hayır." Diyerek boğazını temizledi genç kız. "Ya da nasıl algılıyorsan Wendy'ciğim."

Saçını savurup Wendy'nin yanından ayrılmadan önce ona ufak bir göz kırpmayla selam vermişti Jennie.

"Ah... Tanrım."

❁

"Joy... 13 Reasons Why çekimlerine başlıyoruz çünkü ölmek için 13 sebep buldum bebeğim."

"Geri zekâlı... ne oldu yine?"

Joy sırasında telefonuyla uğraşırken az önce sınıftan içeri giren Kihyun, genç kızın yanına yerleşmişti.

"Tanrım..." ellerini kısa saçlarına daldırıp karıştırdıktan sonra sırıtmaya başladı. "Jennie'yle konuştum."

Joy'un gözleri hızla telefonundan ayrılıp Kihyun'u bulmuştu. "Ne? Nasıl?"

Kihyun, genç kızın bu tepkisine karşılık gülümsemesini yüzünden sildi. "Taeyong ile arası biraz şey oldu ben de dayanamadım..."

Joy, aklındaki parçaların birleştiğini hissettiğinde kaşlarını çatmıştı. Demek Taeyong ile olan gereksiz münasebetinin sebebi tamamen Kihyun'un suçuydu.

"Bravo Kihyun!" Diyerek ellerini birbirine vurdu Joy. "Senin yüzünden o gereksiz Taeyong şırfıntısı ile konuşmak zorunda kaldım. Ama benim kadar mükemmel bir arkadaşın olmasa şu an Jennie'ye olan aşkın yüzünden ölmüş olurdun!"

Bu sefer kaşlarını çatan kişi Kihyun olmuştu. "Sen Taeyong ile mi konuştun? Neden?"

"Bana senin Jennie'den uzak durman gerektiğini söyleyip durdu. Ben de böyle bir şeyin mümkün olmadığını çünkü sevgilin olduğunu söyledim."

Joy renkli tırnaklarına bakmayı sürdürürken Kihyun sinirle ayağa kalkmıştı. "Ne dedin, ne dedin?"

"Ne yapsaydım yani!"

"Aman Tanrım Joy... sen gerçekten safın önde gidenisin!" Diyerek bağırmayı sürdürdü Kihyun. Sınıfın ortasında bir ileri bir geri gidip duruyordu. "Bana bir sevgili bulmak zorundasın şimdi!"

"O kolay." Diyerek elini savurdu Joy.

Arkadaşının bu rahatlığına bir anlam veremeyen Kihyun kaşlarını çatmıştı. "Aklında bir şeyler vardır umarım Joy. Ya da hayır hayır olmasın. Ben bir sevgili istemiyorum ki Tanrı aşkına!"

"Yah! Bağırıp durmayı kes! Aklımda deli bir plan var Kihyun ve Yoongi bundan hiç hoşlanmayacak."

Kihyun sinirden deliye dönen hareketlerine son vererek derin bir nefes aldı ve Joy'un yanına oturdu. "Peki bizim işimiz Taeyong'la değil mi güzel arkadaşım?"

"Evet ve Yoongi de Taeyong'un canından ötesine sevdiği kankisi." Diyerek hafifçe sırıttı Joy. Aklındaki fikir oldukça hoşuna gitmişçesine gülümsüyordu.

"Söyle hadi. Ne düşünüyorsun?"

Joy, ellerini birbirine kenetledikten sonra yüzündeki hain sırıtış ile Kihyun'a dönmüştü. "Sevgilin, Wendy olacak."