Bölüm 13

3.5K 164 52
                                    

Arabanın boş sokakta durmasıyla birlikte başımı yaslandığın yerden kaldırdım ve Ares'e baktım. Gözleri gözlerimle buluşurken gülümsedim.

'Teşekkür ederim. Sen gelmeseydin daha ne kadar dayanabilirdim bilmiyorum' gözlerimden çektiği bakışları yüzümde gezerken elini uzattı ve yüzüme gelen saçı çekti.

'Önemli değil' bakışları tekrar gözlerim ile buluşmuştu.

'Ben iniyim artık. Yarın okulda görüşürüz' başını salladığında arabadan indim. Derin bir nefes aldım. Nefesimi kesiyordu resmen. O bana öyle bakarken ne yapacağımı unutuyordum.

Eve girdiğimde bana sıkıca sarılan abime aynı şekilde karşılık verdim.

'Çok korktum be kızım' dediğinde gülümsedim. '

'İsteyerek yapmadım abi' dediğimde yüzümü elleri arasına aldı.

'Biliyorum meleğim her şeyi. Barış anlattı. Yorma sen kendini' dediğinde başımı salladım ve yeniden sarıldım.

'Annemler nerde'

'Yurtdışına çıktılar. Seni beklediler ama uçak saatleri gelince gitmek zorunda kaldılar. Yurt dışındaki şirkette sorun çıkmış. Annem ve babamda acilen gittiler. Bende gece yola çıkıcam. Bir kaç gün yalnız kalıcaksın' dediğinde korkuyla abime baktım.

'Ben evde tek başıma kalamam ki abi' gülümsedi ve alnımdan öptü.

'Nehirlerde kalabilirsin güzelim. Bazen Arya'da. Öyle takıl. Seni böyle yalnız bırakmak istemem ama benimde orda olmam gerek' dediğinde başımı salladım.

'Çantamı hazırlayıp geliyorum o zaman sende daha fazla geç kalma' dediğimde gülümsedi bende hızlıca yukarı çıktım. Aslında müzik odasında kitli kalmam işe yaramıştı. Ares artık benle konuşuyordu. Hatta güzelim bile demişti. He o son dediği şeyden sonra kalbim iflas bayraklarını çekmişti bile. Ben bu çocuğa kör kütük aşık olmuştum.

Çantama eşyaları doldurduktan sonra aşağı indim.

'Abii ben hazırım' abim telefonda konuşarak içeri girdiğinde baba uzattı. Dudaklarını oynatarak annem dediğinde gülümsedim ve telefonu aldım.

'Kraliçem'

'Meleğim seni görmeden gelmek zorunda kaldık. Ben Selda teyzenle konuştum. Bugün onlarda kal olur mu meleğim? Seni evde yalnız bırakmak içime sinmiyor en azından onlarda kalırsan içim rahat eder.'

'Sorun değil Rana Sultan. Nehir'lerin gıybet yaparım azcık daha' dediğimde kıkırdama sesi duymuştum.

'Ama sizi çok özlüycem.' dediğimde gözlerim doldu. Ben onlardan ayrı gün geçirmedim ki hiç'

' Bizde seni meleğim. Eğer burdaki iş çok uzun sürerse gelirsin yanımıza zaten.'

' Tamam Rana Sultan. Babamı öp benim için. En kısa zamanda arasın beni.'

' Tamam güzel kızım. Görüşürüz' Annem telefonu kapattığında abime baktım ve sarıldım.

'Çok özlüycem ben sizi.'

'Ben sensiz bir hafta bile duramam ben gelmiyor olsam bile sen gelirsin. Hem okulunuzun sahibi yeni iş ortağımız' abime gülümsedim.

'Hadi gidelim abi. Geç kalıcaksın bak'

'Gözlerin doldu hemen seni böyle nasıl bırakıyım. Zaten o kapalı odada ne kadar ağladıysan gözlerin kıpkırmızı.'

'Tamam tamam iyim ben. Baktım özlüyorum yanınıza gelirim bende. Hem sanki en fazla bir hafta sürer sonra gelirsiniz'

BANA İKİMİZİ ANLAT Where stories live. Discover now