Bölüm 35

1.5K 88 45
                                    

SELAM SEVGİLİ OKUYUCULARIM...

SONDAKİ DUYURUYU LÜTFEN OKUYALIM...

İYİ OKUMALAR...

Biraz sarılmak istiyorum sadece...  belki gökyüzündeki milyon tane yıldızın huzurunda, belki bir ağaç gölgesinde, belkide kurduğum hayallerin herhangi birisinde... biraz sarılmak istiyorum sadece...  

(alıntı)

'Lan sen benden daha çok yiyen bir insansın açlıktan nasıl bayıldığını anlayamıyorum.'   diyen Efe'ye baygın bakışlarımı gönderdim. Dillerine düşmüştüm resmen ya.

'Kanka valla ben senle yemeklerimi paylaşırdım sen niye bana söylemedin ya.  Gecede hazırladığım karışım mükemmeldi.  Kolanın içine pasta ve karpuz kattım.  Muhteşem üçlü harika bir şey oluyormuş.'   yüzümü buruşturdum ve Rüzgar'a baktım. Kolanın içerisine pasta ve karpuz mu? Kulağa bile iğrenç gelirken bu saf çocuğumun onu içtiğini düşünmek midemi bulandırmıştı.  

'Ya bir sus midesiz.  Bu kız kendini aç bırakacak insan mı Ares'in yokluğuna dayanamamış evladım yazık ya yemeden içmeden kesilmiş resmen.'   Toprak'a mal mısın çocuğum bakışlarımı gönderdiğimi düşünerek yanımda eğlenerek bizimkileri dinleyen sevdiğim adama baktım.  Anında bakışları bana dönerken gülümsedi ve saçıma bir öpücük kondurdu.   Yorgun olan gözlerimi kapattım ve başımı omzuna koydum.  

'Uyalım mı?'  dediğinde sinsice gülümsedim evet belki affetmiştim ama bunu burnundan fitil fitil getireceğimi de söylemiştim demi.  

'Uyalım mı derken sevgilim ben bugün Aren ile uyuyacağım.'  göz bebekleri büyürken bana baktı  şirince gülümsedim. Bugün hepimiz Barış'ta kalıyorduk.  Yani öyle bir karar alınmıştı ama neden olduğunu bilmiyordum ben baygın olduğum sırada olmuştu sanırsam. 

'Güzelim' yüzünde her zamanki o gülümseyişi oluşurken nasıl karşı koyacağımı düşündüm. 

'Hiç öyle gülme Ares. Ben bugün Aren ile uyuyacağım ve sende artık Rüzgar ile uyursun sanırsam.  Bana öyle bir bakış attı ki şirince gülümsedim ve ayağa kalktım.

' Cidden sohbetimize doyum olmuyor ama saat olmuş sabahın 4 dü mal mısınız oğlum siz. Bu saatte kadar sadece benim açlıktan nasıl bayıldığımı konuştunuz ya.  Tamam tuhaf bende kabul ediyorum ama yatalım lan artık. Gözlerim acıyor iflas bayraklarını çekti valla. Kapandı kapanacak yani. Hayır bir Adin Aladağ ilkleri gerçekleşiyor bugün farkındaysanız. Hem açlıktan bayıldım hem de kaç saattir uyumuyorum. Barış her zamanki odamda kalıyorum. ' herkes bana tuhaf tuhaf bakıyordu. Tamam çok fazla konuşmuş olabilirdim.  Ama bende insandım.  Hastaneden çıktıktan sonra gece çalışan bir lokantaya girip bana yemek yedirmişlerdi. Tamam böyle önemsemek güzel bir şeydi ama hepsi  kendine sipariş ettiği şeyden bana da sipariş etmişti. Sorun buradaydı ya.

'Ay bende yatıyorum artık. Kalkın kızlarım odamıza gidelim.' diyen Nehir ile kıkırdadım ve koluna girip önden çıkmaya başladım.  Balodan sonra herkes üstünü değiştirdiği için rahattık ama en az bir saatte elbiselerini hakkında yorum yapılmıştı.  

'Kız Aren'  bakışları bana döndüğünde gülümsedim.

'O elbiseyi nasıl giydin.'  dediğimde yüzünde bir gülümseme oluştu.

'Valla hiç zorlanmadı Adin. Biraz zekamı kullandım ve abime başka bir elbiseyi gösterdim gayet kapalı olduğunu görünce bir şey demedi. Birde  o sıra seninle meşgul olduğu için elbisenin haddinden fazla ve hiç giymeyeceğim bir tür elbise olduğunu bile fark etmedi. Bende baloya orada hazırlandım  ve direk salona inince kıyamet kopsa da annişim sakinleştirdi deli oğlunu. Sonra da sen gelince sana taktı manyak. ' haykırdım.  Kız zeki ve tam görümcem olacak kızdı valla.

BANA İKİMİZİ ANLAT Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin