Patrzyłem na niego, gdy spał, a jego chore ciało i duszę ogarnął spokój, którego w ostatnim czasie brakowało również mnie. Obserwowałem go, gładziłem gorący policzek i zastanawiałem się, dlaczego kocham go tak bardzo, praktycznie go nie znając. Nawet nie wiedziałem, czy ma jakąś rodzinę, ile ma lat albo jaki jest jego ulubiony kolor. Znałem tylko imię i kilka zachowań, znałem głębię jego oczu i żar lodowatego dotyku. Znałem tylko kilka powodów jego uśmiechu i jeden, tylko i wyłącznie jeden strach. A bał się wiosny, chociaż coraz częściej miałem wrażenie, że to ja, Jeon Jeongguk, jestem jego największym lękiem.
YOU ARE READING
frozen soul ✾ jjg&pjm
Fanfiction❝He says, "Oh, baby, beggin' you to save me".❞ Skąd miał wiedzieć, że tej zimy straci coś więcej niż trochę odporności i pieniędzy na ciepłe ubrania? W końcu miłość nigdy się nie zapowiada. Przychodzi nagle, jak zimny, porywisty wiatr wpadający prze...
