13.

355 24 5
                                    

Ik kijk Dina gescrokken aan, wat is er aan de hand?
'Tarik is een fuckboy, nee nog erger, hij dumpt je niet alleen, hij gaat je chanteren!'
Ik kijk haar 5 seconden lang aan zonder iets te zeggen.
'En hoe weet jij dat?' Vraag ik terwijl ik met mijn ogen rol. 'Mijn neven hebben van hem gehoord, ze appten me net. Ik voel een huivering opkomen, is dit echt waar? Het zou best kunnen, ik ken Tarik nog maar 3 dagen en dit is wat ik allemaal met hem gedaan heb. 'Ik ga uit zijn buurt blijven.' Zeg ik. Dina glimlacht en zegt: 'Leyla, geloof me ik gun je alles, als Tarik een goeie jongen zou zijn zou ik blij voor je zijn, maar ik weet dat hij een slechte jongen is.' Ik knik en samen lopen we naar de aula, waar Dua op ons wacht.

Dua is nogsteeds compleet in shock. En als ze wil beginnen met praten begint ze te huilen. 'Ik heb het fout gedaannn, ik had niet weg moeten looopeeenn..' Huilt ze. Ik geef Dua een knuffel. 'Het was een natuurlijke reactie, je hebt dat niet in de hand.' Zeg ik. 'Ik-ik voel me zo schuldig, maar, wat moet ze doen?! Als haar broers hierachter komen, als haar vader hierachter komt! Als haar hele familie hierachter komt! Als- als de school...' 'Dua!' Nisa onderbreekt haar.
'We moeten alle 3 rustig blijven, ik heb een idee.' Zegt ze. 'We schrijven thuis alle 3 een plan hoe Nisa hier uit gaat komen, meer plannen kunnen ook, het kan zo gek zijn als het kan, maar het moet wel kunnen gebeuren. Dan nemen we morgen alle 3 ons plan mee en gaan we na schooltijd naar Nisa toe om het met haar te bespreken.' Zegt ze. Wauw, Nisa is echt een leider, dat zie ik nu pas in.
'Begrepen?' Vraagt Nisa. Dua knikt heftig en ik zeg: 'ja.'

We zitten nog wat ongemakkelijk en ik leun op mijn handpalm en staar voor me uit.

Als de dag eindelijk voorbij is loop ik op het schoolplein, ik ben van plan met de bus te gaan. Vanaf nu moet ik oppassen met Tarik. 'Leyla! Leyla!' Het is Tarik. 'Waar ga je heen?' Vraagt hij als me naar me toe is gekomen. 'Ehm ik ga met de bus.' Zeg ik. 'Waarom? Ik breng je!' Ik schud mijn hoofd en zeg: 'mn broer kan ook thuis zijn.' 'Maakt niet uit, ik zet je ergens anders af.' 'Nee ik ga met de bus.' Zeg ik en zonde hem nog aan te kijken draai ik me om en loop door. Ik doe oortjes in zodat ik aan iets anders kan denken, ik zou zo graag met Tarik mee zijn gegaan. Ik loop naar mijn bus en ga richting ziekenhuis, ik ga mijn moeder bezoeken.

In het ziekenhuis word ik gestuurd naar O005. Ik zie mijn moeder achter het glas liggen en mijn ogen schieten vol. Ik loop zachtjes de kamer in en ga op de stoel naast haar bed zitten. 'Anne....' Huil ik zachtjes. 'Het spijt me zo erg dat ik er niet altijd voor je was, het spijt me dat ik soms tegeb je schreeuwde, het spijt me dat ik soms om niks boos tegen je deed. Annecim, het spijt me zo erg van alles. Ik kijk mijn moeder lang aan, haar bleke huid, lange wimpers en drogen mond zien er zo levenloos uit, zou ze horen wat ik zeg? 'Alper, baba en ik houden zo veel van je..' ga ik verder en dan zie ik een traan over haar wang rollen, ze hoort me! Ze leeft! Anne is beter! 'Anne! Anne je hoort me!' Roep ik. Ik ren de kamer uit en roep een dokter. 'Meneer! Meneer mijn moeder doet het! Ze leeft! Ik zag een traan over haar wang lopen!' De dokter kijkt me lang aan, alsof hij moet nadenken over wat ik zojuist heb gezegd. 'Jongedame...' begint hij. 'Het is zeer gebruikelijk dat patienten hier emoties tonen, je moeder leeft en hoort wellicht wat je zegt, maar ze is helaas niet beter.' Zegt hij en hij loopt weg. Mijn blije gevoel is meteen weg. 'Oh.' Zeg ik hardop.
Ik voel weer de tranen opkomen en zeg tegen mijn moeder: 'sorry anne, het spijt me.' Ik pak mijn tas en loop weg, ik kijk naar de grond, mensen hoeven niet te zien dat ik heb gehuild.
Plotseling voel ik een duw van de zijkant en val ik bijna om, wtf was dat. Ik kijk op en kijk recht in het gezicht van een jongen. 'Sorry!' Zegt hij. 'Ik lette niet op, gaat het?' Hij ziet er bezorgd uit. 'Ja, ehm ja het gaat.' Zeg ik en ik wil verderlopen. 'Volgens mij gaat het niet zo goed met je.' Zegt hij en hij pakt me bij mijn schouder vast. Wtf doet hij?

Votee♡

Turkse Leyla Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu