Turkse Leyla

27.

Nisa's vader loopt vloekend weg en Tolga vraagt: 'een... een... naaktfoto gestuurd?' Mert's mond valt open.
'Ik weet het, ze heeft een fout gemaakt, maar hij chanteerde haar ermee!' Zeg ik.
'##, vallah als ik die ## $#%#^zoon te pakken krijg, eerste wat ik doe is schieten VUILE #* LAAIER!' En hij geeft een trap een een stoel. 'WAAR IS HIJ, WE ZIJN MET ZN ## 5EN EN NIEMAND HEEFT HAAR KUNNEN BESCHERMEN, !_×_×€!!!!'
'WE GAAN DIE ## ZOON NU VINDEN, NU HOE HEET HIJ?!' Vraagt hij.
'Onur.' Zeg ik.
'Onur ik ga je moeder neuken..' Zegt hij en hij stroopt zijn mouwen op.
Ze lopen met zn vijfen weg.
'Mert!' Roep ik, maar het enige wat hij doet is minachtend terugkijken.

Ik krijg een slecht gevoel in mijn buik en kijk Dina aan.
'Praatte jij met Mert?' Vraagt Dina.
'Ja.' Zeg ik zacht. 'Jij bent ook echt een sletje geworden hé!' Je praat met 20 jongens man! 'Misschien heeft Tarik wel gelijk!'
Het voelt alsof de grond onder mijn voeten van me vandaan wordt getrokken.
'Ik ben geen slet...' Is het enige wat ik kan uitbrengen. Dina loopt boos weg naar de familie van Nisa en Alper komt terug van de wc (Alper heeft alles niet meegekregen)
'Ey Leyla, ik moet nu een gesprek aan.' Zegt hij. Ik zwaai wat en dan ren ik achter Dina aan.
'Dina! Dina wacht alsjeblieft!' Tolga zegt: 'ga weg Leyla!'
Mert kijkt me vies aan.
Dina kijkt me vies aan.
Iedereen kijkt me vies aan.
'Waarom doen jullie alsof het mijn schuld is?' Huil ik. Niemand antwoord wat.
'IS GOED MET JULLIE!' Schreeuw ik en ik ren weg. Fock hun allemaal. Met een slecht gevoel stap ik in de bus en rijd terug naar huis, het boeit me niet.
In de bus kijk ik huilend uit het raam.
'Ferdi...' Begin ik, terwijl ik hem bel.
'Leyla! Wat is er aan de hand?' Vraagt hij. 'Ik...ik..ze zijn zo gemeen!' Huil ik. 'Waar ben je nu?' Vraagt hij. 'Omw naar huis...' Zeg ik. 'Maar hoe ga ik dit ooit doen..' Ga ik verder. 'Wil je naar mij komen?' Vraagt hij. 'Ja, alsjeblieft!' Zeg ik. 'Mooi.' Zegt hij.
En 40 min later sta ik voor zijn deur.
'Kom.' Zegt hij en hij neemt me mee naar binnen. 'Kom naar boven.' Zegt hij. 'Waarom?' Vraag ik.
'Ik heb een verassing voor je.' Zegt hij.
'Ehm, okee.' Zeg ik en ik loop mee naar boven. 'Leyla, kech van de buurt...' Zegt hij, terwijl hij de deur dicht doet. 'Wat?' Vraag ik. 'Oh, niks hoor..' Zegt hij zeg maar onschuldig.
'Ik zeg alleen maar dat iedereen je een kech vindt, maar je bent dat toch niet?' Vraagt hij. 'Nee!' Zeg ik.
'Waarom niet? Iedereen vindt je toch al slecht.' Zegt hij.
Dat is waar. 'Ik heb zelfrespect.' Zeg ik. 'Nee, dat heb je niet.' Zegt hij. En hij komt dichterbij.
'Maar waar praten we over?' Vraag ik.
(Wáár praaaten we over?? HAHAH)

'Je denkt echt dat ik dom ben he Leyla, iedereen weet dat je een kechie bent.'
Er gaat een koud gevoel door me heen. 'Wat-wat zeg jij Ferdi?'
Vraag ik. 'Oh en ik heet geen Ferdi trouwens.' Zegt hij.
'Wat...' Zeg ik. 'Gemeen hé, van mij?' Zegt hij. 'Zo is het leven nou eenmaal, lieve lieve domme Leyla...'
Ik huiver. 'Oh ja en dat van je cola, dat was drugs lieve schat. Ik wilde je drogeren...'

Mijn woede barst uit en ik geef hem een klap in zijn gezicht. 'WAT DENK JE WEL NIET!' Schreeuw ik.
Hij pakt mijn arm vast en draait hem om. 'AAAAAUW!' Gil ik. Hij draait me op en duwt mijn hoofd op het bed, waardoor ik niet meer kan schreeuwen.

'Jij gaat nu goed naar mij luisteren kech...' Zegt hij.

Vote❤