Turkse Leyla

30. 3 weken later

Ik bel aan en Nisa's moeder doet open. 'Kizimm, kom binnen!'
Binnen zit Nisa me lachend aan te kijken, ik heb haar nog nooit zo gelukkig gezien volgens mij. 'Heyy.' Zeg ik en ik haal de 3 milka repen uit mijn tas. 'Yass, ik heb de chips al boven.' En we gaan naar boven.
Boven groet Ismail (Nisa's oudste broer) me en ik groet terug.
In Nisa's kamer zetten we The Ring op. En kijken de film in het donker, want ja zo kijk je een enge film hé?

Met Nisa gaat alles goed gelukkig. Onur zit momenteel vast en krijgt hulp.
Ook Ferdi die eigenlijk Roberto heet krijgt hulp, zijn vader mishandelde dus steeds zijn moeder en hij kopieerde het gedrag van zijn vader, toen hij mij op de grond zag liggen zag hij het in. Ik heb hem 1 keer gesproken en hij bood zijn excuses aan, ik vergeef het hem, maar vergeet het niet. Ik wil geen contact meer met hem. Hij leeft nu trouwens ook in een andere stad.
Met Tarik valt niks te praten, hij is nu bezig met Feyza, hij heeft nu een filmpje ofzo van haar en heeft die in een app groep gestuurd, Feyza komt niet meer naar school.

Met Dina gaat het inmiddels ook beter. Ze heeft heel lang voor zich gehouden dat haar vader 5 jaar geleden uit het niets weg is gegaan bij hun. Dina is eigenlijk te snel volwassen geworden, maar daar praat ze nu gelukkig over met mensen, ook durfde ze jongens nooit te vertrouwen, maar ook daar probeert ze zich nu overheen te zetten.

Dua, tja Dua toch. Dua is nogsteeds mgltje nummer 1. Maar we houden allemaal van haar.

Alleen Mert...
Mert wilde niet meer met me praten, wat ik begrijp, maar alsnog, ik zal er altijd een schuldgevoel over hebben.
Oh ja!
Weten jullie nog die vrouw die me levenslessen gaf? Die zei dat ik naar mijn moeder moest gaan? Dat is een tante van Nisa, grappig hé?

De film is voorbij en ik ga naar huis, want ja als ik te laat kom maakt anne, die inmiddels beter is me af. Bij de voordeur zwaai ik iedereen uit en als ik op mijn fiets wil gaan stappen hoor ik: 'Leyla! Leyla, zie je me?'
Het is Mert die in een bosje ziet.
'Omg, hahahahaha, wtf Mert?'
'Ehm, kunnen we even praten?' Vraagt hij.
'Ja, maar alsjeblieft niet in een bosje!' Zeg ik. Hij lacht en zegt: 'ik weet een goeie plek.'
We gaan naar het park en Mert zegt:
'Leyla, ik was echt boos op je, maar ik kan je niet uit mijn hoofd zetten.' Hij slikt even door en zegt dan: 'ik weet dat je bepaalde dingen meegemaakt hebt, maar ik moet het tegen je zeggen: ik hou van je.'
'Omg Mert... Ehm, ik.. Ik moet hier even over nadenken hoor...' Zeg ik totaal in shock.

Vote! (Dit is NIET het laatste hoofdstuk!)