My Secret Brother

Chapter 11

Dedicate ko po 'to sakanya :) Na lagi nagcocomment, nagvovotes and yeah! :D Thanks alot :) LOL!

Chapter 11

-THE NEXT DAY-

BIANCA'S POV

Nandito kami sa dining room, today is Saturday again. So, walang pasok. Ngapala, ngayon kaming dalawa ni Earl ang magkasabay kumain. Mga 10 na kasi kami nagising.

Naghabulan kami dito sa mansyon nila, ginawa naming playground.Ayun, nakabasag kami ng vase. Pero hindi naman nagalit ang daddy ni Earl. More than million ata 'yung vase na'yun eh. Paiyak pa nga sana ako ng mga oras na'yun eh.

Umupo na muna ako at tiningnan ko ang mga pagkain, nangningning mata ko nang makakita ako ng hotdog kaya agad koi tong kinuha. "Hm, ang sarap talaga ng hotdog." Sabi ko.

"..wala bang pandesal?" tanong 'ko kay Earl. Umiling lang siya at uminom ng kape.

"Wala. Hindi uso sa'min 'yun, kay Kiel meron siya. May-ari ata ng bakery 'yun eh." Sabi ni Earl sa'kin, napatigil naman ako sa pag kain at tumingin ako sakanya.

"Huh? Seryoso? " pagtataka ko. May-ari talaga?

"Yung abs kasi.. slow." nagulat naman ako sa sinabi niya. Psh. Myghad naman. Infairness, ang corny niya dun ha.

"ewan 'ko sayong unggoy ka. Kain ka nalang dyan." Sagot 'ko at pinagpatuloy ang paglantak ng hotdog.

Pero nagulat ako nung bigla niya 'kong hinila.. Ehmeeeeged! -____- Ano ba 'to, agad agad nanghihila. Psh.

"bakit nanaman ba? Bastos ka talagang bata ka! Kumakain ako eh." Inis 'kong sabi sakanya pero nakahawak pa rin siya sa wrist 'ko.

"bastos. Nakahubo!" Mapapaedi-wow ka nalang sa sagot nya eh. Inirapan ko lang sya, no choice ako eh. Nadala nanaman nya ako, hindi ko naman na kayang ihigit kamay ko mula sakanya.

"Tch. Saan mo ba ako dadalhin?" tanong 'ko. Napunta kami dito sa garage nila and still I have no idea why we are here.

"Get in." Utos niya sa'kin pero imbes na sumakay ako tinaasan 'ko lang siya ng kilay. "at bakit naman?" mataray 'kong sagot.

"just get in." Sabi niya. Dahil sa wala akong magawa kaya sumakay nalang ako.

Sumakay din siya sa driver seat, he's wearing black jacket with black v-neck sa loob nung jacket.. Damn! EMG! Dahil sa suot niya, parang... gwapo siyang tingnan.

Wait...

WHAT?!

Hoy! Hindi 'ko sinabi na gwapo siya huh! As if naman! Wala kayang gwapong unggoy... -_____- ang panget. Di bagay sa'kanya ang shirt niya. Duh!!

"wag mo 'kong masyadong pagnasaan. Tandaan mo, nirerespeto kita bilang kapatid 'ko. *smirk*" Napaiwas ako ng tingin sa'kanya. Nakita nya pa yun, jusme.

"Excuse me, hindi kaya nang sikmura ko ang pagnasaan ka no..." sabi ko na kunyari ay hindi talaga ako nakatingin sakanya. Tiningnan lang naman kasi, pagnanasa naba yung ganon?

"Uy, saan ba talaga tayo pupunta?" Tanong ko sakanya nang hindi tumitingin sakanya pero bagkus na pansinin ako ay binuksan nya ang radio.

Magrereklamo pa sana ako kaso biglang kanta sa radio ang panira eh.

Yung alam niyo sa commercial 'yung "isang taon palang ako..." nakakainis! Bakit ba nasa radyo 'yan? Bakit ba kasi nauso yung commercial nay un.. "pakipatay ang radyo please! Nakakairita!" i mumbled.