My Secret Brother

Special Chapter

I consider na special chapter 'to hindi dahil pa'ra sa lovelife ng iba. Ha-ha-ha! Sa'kanila pa 'rin 'to. Basahin niyo na'lang para malaman niyo. Parang Epilogue/ Prologue 'to. Veste, basahin niyo na'lang. :3

Special Chapter 

"So ano na balak mo? Magkukulong ka na dyan sa kwarto maghapon?" sabi ng ate ni Bianca. Hindi makaimik si Bianca dahil hindi rin naman niya alam ang sasabihin niya. 

Wala siyang maisagot sa'kanyang ate. Palagi lang kasing nasa kwarto si Bianca at walang ginawa kundi alalahin lahat ng nangyari sa buhay niya. Nangyari nung gabing nawala si Earl.

"H-hindi ko naman kasi matanggap na w-wala na siya.." naiiyak na sabi ni bianca sabi sa'kanyang ate. 

"Paano mo matatanggap, kung hanggang ngayon lagi mo pa ding inaakala na ikaw ang pumatay. Na hanggang ngayon hindi ka pa rin nakakaraos dyan? Ano hihintayin mo nalang na mamatay ka? Susunod ka kay Earl na 'yan? Kasi hanggang hindi mo matanggap na wala na siya, hindi mo makakalimutan lahat ng scar dyan sa buhay. Lagi mong sinisi sarili mo sa nangyari.. Alam mo 'kung lagi kang ganyan, we will send you to Germany."  hindi na nagulat si Bianca sa nalaman niya. Dahil alam niyang papapuntahin talaga siya sa Germany.

Umiyak na lamang si bianca at ang ate naman niya ay nainis kaya bigla nalang niya isinara ang pinto ng kwarto ni Bianca at pinabayaan na lamang ito.

--

-After 2 years-

"Bianca, naiayos mo na ba ang mga gamit 'mo? We're going back to the Philippines tomorrow."  sabi ni Mom sa'akin. Biglang nangning-ning ang mga mata ko sa narinig ko.

What? Am I heard it right? So uuwi kami sa philippines tomorrow? "are you sure, mom? Baka naman nagjojoke ka lang?" tanong ko sa'kanila. 

Tumango lang si Mom sa'akin kaya nagmadali akong umakyat sa kwarto at binuksan ang laptop ko.

Agad 'kong siyang inimvite for skype. Agad din naman niya ito sinagot. "hi! I have goodnews." sabi 'ko. Pero  napalunok ako ng makita siya sa screen. 

Damn, he's topless! O.O I saw his 6 pack abs. Oh my ghod. "Pwede bang magbihis ka muna?" pagsusungit ko. Halatang kakagising niya lang e, walan'jo talaga 'tong lalaking 'to.

Pagkatapos niyang magsuot ng t-shirt ay tumingin na rin siya sa screen niya. "Miss mo na ba ako at napatawag ka?" kapal talaga ng pagmumukha ne'to kahit kailan. 

"shut up! I have goodnews!" masayang sabi 'ko sa'kanya. Still, nakapoker face pa 'rin siya. He really changed a lot. Kaya pag-uwi ko dyan sa Pinas kukutusan ko talaga siya.

"I'm going back to Philippines! Isn't exciting?" Suddenly, bigla nalang siyang pumalakpak na parang namamangha pero nakapoker face pa rin. Grabe, ibang klase talaga 'tong lalaking 'to e!

Sarap sabunutan e, "Edi mabuti, namimiss ka na nila Marie e." sabi niya sa'akin. Nagpony muna ako at humarap sa'kanya.

"Basta, wag mong sasabihin sa'kanila about dito ah! Okay, byiee! Mag-aayos pa ako ng gamit! Bye. Sean!" paalam ko sa'kanya at pinatay na ang tawag.

Kay Sean ko nalang ipinamamalita lahat ng nangyayari sa'akin dito sa Germany. Siya nalang yung kinakausap ko. Kumbaga siya na ang naging bestfriend ko. :) 

Kwento ko na'lang next time kapag sinipag na ako. Haha.

--

Maaga akong nagising dahil sa sobrang EXCITED sa pag-uwi sa Pinas. Kaya maaga na din akong nakaligo at bumaba. Sakto namang nandoon na din sila Kuya Drei kasama ang 'kanyang asawa na si Ate. -___- 

"Ano ready na ba ang lahat?" tanong ni Kuya sa'amin. Tumango lang ako at sumakay na sa van namin

Nandito na kami sa airport kaya napagdesisyunan ko muna na magselfie saglit. 

Babye Germany, Hello Philippines. ^_^ 

Sobrang excited lang.hihih! :''>

*click*

Tiningnan ko muna 'yung picture 'ko pero may nahagip pala camera ko may photobomber? Zinoom ko ito at nanlaki ang mata ko sa nakita ko. 

Sa sobrang gulat ko naihulog ko ang phone 'ko. 

"Bianca, anong nangyari sa'yo? nakakita ka ba ng multo?" tanong ni Kuya Drei sa'akin. Tinuro ko lang 'yung phone ko sa sobrang takot. 

nanginig buong sistema ko sa nakita ko.

N-nakita k-ko si Earl... N-no way. Bakit nandyan si Earl?