" လန္က်န္႔ !!!!... .."
အိမ္ေတာ္ ၆ ေရစိမ္းအိုင္ကို ျဖတ္ကာေဆာက္ထားသည့္ တံတားခံုးခံုးေလး၏ အလယ္တည့္တည့္ လက္ရန္းေပၚတြင္ထိုင္ေနသည့္ လန္က်န့္အား
လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။...
" ဟမ္..."
မိမိအသံၾကားသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း ...လွည့္ၾကည့္လာ၏...။ သူ႔ရဲ႕ မ်က္၀န္းအစံုမွာေတာ့...
အရင္အတိုင္း စိမ္းဖန္႔ဖန္႔ႏွင့္ၾကည့္၍ေကာင္းတုန္း...။
" ေ၀့ရင္း...".
မိမိနာမည္ကိုေရရြတ္ကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ႏွင့္.....သူ႔ဆီသို႔ေျပးသြားလိုက္ရင္း...
" ၀ွစ္..."
႐ုတ္တရက္ေရာက္ခ်လာေသာ လက္သီးခ်က္ကို ပါးနပ္စြာျဖင့္ ေျခအေရႊ႔တစ္ခ်က္ထဲျဖင့္ေ႐ွာင္လိုက္ၿပီး ထိုလက္ကိုဖမ္းဆုပ္ကာ ေနာက္ေက်ာသို႔ပို႔၍ ခ်ဳပ္ထားလိုက္သည္...။
လက္တစ္ဖက္ထဲျဖင့္ ခ်ဳပ္ထားၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က မိမိရင္ထဲသို႔အလိုလိုေရာက္ေနေသာ ေ၀့ရင္းကို သိုင္းကာ ဖက္ထားလိုက္ရင္း..
" ဆရာ...တပည့္ကိုမမွီေတာ့ဘူးေနာ္..."
" အ႐ူးေကာင္..."
" ငါ့ဆရာက ငါ့ကိုလာေတြ႔တယ္ေပါ့ ..."
" ငါ့ကိုလႊတ္စမ္း...အ႐ူး..."
" မလႊတ္ဘူး...ဘယ္ေတာ့မွ..."
" ငါကနင့္အိမ္ေမြးတိရိ စၦန္လား ..မင္းရဲ႕ငွက္လား.."
" အဲ့တာထက္ေတာ့သာတယ္ "
" ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ ....မင္းဘယ္ေတြေရာက္ေနခဲ့တာလဲ..."
ဒီတစ္ခါေတာ့...ခါတိုင္းလိုေလသံကမမာေတာ့ပဲ..စိုးရိမ္ပူပန္ေနသည့္အသံမ်ိဳးျဖစ္ေန၏..။ ခ်ဳပ္ထားသည့္လက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ႐ုတ္တရက္ မိမိရင္ခြင္ထဲသို႔ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို တိုးေ၀ွ့လာေသာေ၀့ရင္းကိုျပန္လည္ေထြးေပြ႔ထားလိုက္သည္...။
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
ကျွန်တော့်အိမ်ရှေ့စံ ( COMPLETE )( Z + U )
Fanfictionမူလဇာတ္ေၾကာင္းမွ ေသြဖီေသာ...( လန္က်န္႔+ေ၀့ရင္း ) အျခားလူမပါ " ငါ့ရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ဟာ ငါခ်စ္တဲ့လူျဖစ္ေနဖို႔ပဲလိုတယ္ ငါ့ႏွလံုးသား ငါ့ဆနၵကို ကန္႔ကြက္တဲ့လူမွန္သမွ် ....ငါ့ေျခဖ၀ါးေအာက္ အသက္ေရာက္ေစရမယ္... " #လန္၀မ့္က်ီ " ကြၽန္...
