Sarsılan bedenime rağmen içimden bas bas bağırıyordum: ‘Ben orospu değilim’. Ama sadece içimden. Neden mi? Dışımdan söylesem ne değişir? Ben orospu değilim! Bak sen… Hangi hanım evladı inanır buna. Geceleri pavyonda şarkı söyleyen şıllığım ben. Bana aile apartmanlarında daire kiralamazlar. Ben aile çay bahçelerinde çay servisi alamayanlardanım. Oturduğum banka bile oturmadan ıslak mendille silerler. Kim inanır? Ben biliyorum ya olsun o bana yeter. Gelen darbelerin sertliğini artık hissedemez olduğumda, gözlerim huzurlu bir karanlığa kapanırken, istem dışı fısıltıyla mırıldanan dudaklarımdan ne dediğimi duyamasam bile biliyordum: ‘Ben Orospu Değilim…’
…
“Ne diyor be bu orospu?”
“Ben orospu değilim diyor abi…”
…
'FREZYA' sizi ağlatırken aşkla sarmalayacak sım sıcak bir sokak hikayesi...
Not: Bu hikayede bölümler uzun aralıklarla eklenecek, küfür ve +18 içerikler içerecektir.
BẠN ĐANG ĐỌC
FREZYA (raflarda) / BESTE ÖN OKUMA
Lãng mạn"Bir varmış bir yokmuş, diye başlardı ya masallar; işte benimki de, olsa olsa hep yokmuş hiç varmıştı. Neyin hayaliydi kurduğum? Neyin cesareti, cüreti? Hiç yokmuş bir hayatın, hüzünlü umut kırıntısıydım ben, onu da kuşlar gagalamıştı..." ... İsmini...
