After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 122

Harry's POV

Haar vasthouden voor wat het voelt na jaren, is beter dan ik ooit zal kunnen beschrijven. Ik voelde me zo opgelucht toen ze in mijn armen rende, ik had het nooit zien aankomen. Ze was zo afstandelijk, zo koud de laatste tijd. Ik kan het haar niet kwalijk nemen maar jezus het doet pijn. 

"Gaat het?" Vraag ik met mijn mond tegen haar haar.

Ze schudt met haar hoofd tegen mijn borst en gaat door met huilen. Ik weet dat het niet goed gaat met haar. Haar moeder heeft waarschijnlijk bullshit verteld en zij kon het niet hebben. Ik wist dat dit zou gebeuren en eerlijk gezegd, ben ik blij met wat ze dan ook gedaan heeft. Niet omdat het Tessa pijn doet, maar omdat ze naar mij toe kwam rennen om haar te troosten.

"Laten we naar binnen gaan." Vertel ik haar en ze knikt maar laat me niet los. 

Ik dwing mezelf om haar in mijn armen te nemen en ik draag haar naar binnen. Haar prachtige gezicht zit onder de zwarte mascara strepen en haar lippen zijn opgezwollen. Ik hoop dat ze niet de hele rit gehuild heeft.

Ik trek mijn trui uit wanneer we de lobby in lopen en ik geef het aan haar. Het is nat van de sneeuw maar warmer dan haar dunne jurk. Haar jurk. Normaal gesproken zou ik fantaseren over haar in die jurk, hoe ik het uit zou trekken, maar niet vandaag, niet als ze zo is.

"Dankjewel." Snikt ze en ze trekt het over haar hoofd. Haar blonde haar steekt aan alle kanten uit haar grote knot en ze ziet er jonger uit dan normaal.

"Wil je erover praten?" Ik neem de kleine kans om het haar te vragen wanneer we uit de lift stappen en richting ons.. het appartement lopen.

Ze knikt en ik open de deur. Mijn moeder zit op de bank en een bezorgde blik neemt haar gezicht over wanneer ze Tessa ziet.

Ik schiet haar een waarschuwende blik, hopend dat ze de belofte die ze een paar minuten geleden aan me maakte nakomt, om Tessa niet te bombarderen met vragen of wat dan ook wanneer ze terugkomt. Ze haalt haar ogen van Tessa af en kijkt naar de tv, alsof ze het niet opmerkt.

"Wij gaan even naar de slaapkamer." Zeg ik en mijn moeder knikt.

Ik weet dat het haar gek maakt dat ze niet mag praten maar ik wil niet dat Tessa zich nog slechter gaat voelen door al haar nieuwsgierige vragen.

Ik stop bij de termostaat in de gang om de verwarming hoger te zetten, ik weet dat ze bijna bevroren is. Wanneer ik de kamer inloop, zit ze op de rand van het bed. Ik weet niet zeker hoe dichtbij ik mag komen dus ik wacht tot ze iets zegt.

"Harry?" Zegt ze met een zwakke stem.

Ze heeft de hele rit hierheen gehuild, ik hoor het aan haar schorre stem.

Wanneer ik voor haar sta, verrast ze me door me bij mijn shirt naar haar toe te trekken. Dit gaat om meer dan alleen haar moeder die haar wat onbeschofte bullshit vertelt. Ze houdt mijn shirt vast en ik sta tussen haar benen in.

"Tess.. wat heeft ze gedaan?" Vraag ik weer en ze stopt niet met huilen, haar makeup komt op de onderkant van mijn witte shirt. Niet dat het me uitmaakt, dan heb ik een aandenken aan haar wanneer ze me weer verlaat.

"Mijn vader." Snikt ze en ik verstijf.

"Je vader?" Als hij daar was..

"Tessa was hij daar? Heeft hij je iets aangedaan?" Mijn handen ballen zich tot vuisten.

Ze schudt haar hoofd en ik leg mijn vinger onder haar kin, zodat ze me aankijkt. Ze is nooit zo stil, zelfs niet als haar iets dwars zit. Dan juist niet.

"Hij is hier weer heen verhuist en ik wist niet eens dat hij weg was gegaan, ik bedoel, ik denk dat ik het weet maar ik heb er nooit over na gedacht. Ik heb nooit aan hem gedacht." Zegt ze.

"Heb je met hem gepraat?" Ik klink niet zo kalm als dat de bedoeling was.

"Nee, zij wel. Ze zei dat hij niet meer in mijn buurt zou komen maar ik wil niet dat zij die keus voor mij maakt."

"Wil je hem zien?" Alle dingen die ze over de man aan me heeft verteld zijn negatief. Hij was gewelddadig, hij sloeg Tessa's moeder vaak voor Tessa's ogen. Hij zou haar nooit kwaad doen maar waarom zou ze hem willen zien?

"Nee.. nouja, ik weet het niet. Maar ik wil degene zijn die beslist of ik hem ga zien of niet. Niet dat hij me wil zien."

Mijn eerste instinct is om hem op te sporen en ervoor te zorgen dat hij niet dicht bij haar in de buurt komt en ik moet mezelf inhouden om het niet te doen.

"Ik kan het niet helpen om te denken.. wat als hij is als jouw vader?"

"Hoe bedoel je?"

"Wat als hij nu anders is? Wat als hij niet meer drinkt?" De hoop in haar stem breekt mijn hart, of wat er nog van over is.

"Ik weet het niet.. dat gebeur niet vaak." Vertel ik haar eerlijk. Ik zie de manier waarop haar mondhoeken naar beneden gaan en ik ga verder.

"Maar het zou kunnen. Misschien is hij nu anders?" Ik geloof het niet maar wie ben ik om het idee voor haar te verpesten.

"Ik wist niet dat je interesse had voor hem?"

"Dat heb ik ook niet, nouja, had ik ook niet. Ik ben gewoon boos omdat mijn moeder het voor me verborgen heeft gehouden. Noah vertelde het me en toen deed ze net alsof het mijn zaken niet waren en toen wilde ze opeens shoppen. Wat is er in godsnaam mis met haar?" Ze veegt haar neus af met de achterkant van haar hand en ik geef haar mijn shirt.

Ze veeg thaar neus af en lijkt zich een beetje te schamen, maar ze gaat door.

Tessa's moeder is de enige vrouw die kan praten over haar alcoholistische ex en dan voorstelt te gaan shoppen. Ik zeg niets over Noah die daar was, al maakt het me wel pissig. Hij lijkt niet uit haar buurt te blijven.

"Het is oké dat ik hier ben, toch?" Vraagt ze en ze kijkt naar me op.

"Ja.. natuurlijk. Je kan zo lang blijven als je wilt. Het is ook jouw appartement." Ik probeer te glimlachen en tot mijn verbazing lacht ze terug voor ze haar neus weer afveegt.

"Ik hoop dat ik volgende week een studentenkamer heb."

Ik knik, als ik nu ga praten zal ik haar smeken me niet weer achter te laten.

"Ik ga mezelf opfrissen." Zegt ze.

Ze lijkt zich zo veel beter te voelen dan toen ze naar me toe rende op de parkeerplaats en ik wil graag geloven dat dat is omdat ze hier is met mij.

-------------------------------

Late night update! 

Goodnight to the best readers and supporters EVER. I owe you everything.

Liefs, Mar xx