After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 128

"Zullen we weer terug naar je moeder?" Vraag ik hem na een korte stilte.

"Nee.. laten we hier nog heel even blijven." Zegt hij.

"Oké." Zeg ik blij.

Ik weet dat Harry en ik nog steeds dingen hebben om op te lossen, maar ik voel me zo fijn nu, zo kalm. Ik maak me zorgen om de reactie's van iedereen, zeker over die van mijn moeder, maar ik ga me daar nu geen zorgen over maken. Ik hoop dat het feit dat ik geen kerst vier met haar een schaduw werpt over haar afkeer voor Harry en mij samen en eerlijk gezegd, als dat niet zo is, maakt het me ook niet uit. Nouja, wel een beetje, maar ik ben het zat dat ik hier steeds over in discussie moet gaan met mijn moeder. Ik kan niet ruzie blijven maken over mijn keuzes, en het is onmogelijk om haar gelukkig te maken. Ik ben het zat om dat te proberen. 

Ik leun mijn hoofd tegen Harry's borst en hij draait een plukje van mijn paardenstaart om zijn vingers. Ik ben blij dat ik alle cadeautjes ingepakt heb, het was al stressvol genoeg om ze zo last-minute te kopen. Shit. Ik heb geen cadeau voor Harry! Heeft hij iets voor mij gehaald? Waarschijnlijk niet, maar nu we weer samen zijn.. of een soort van voor de eerste keer.. ben ik bang dat hij wel iets heeft en ik niet. Ik had al veel eerder iets voor hem moeten halen. Wat hád ik voor hem moeten halen?"

"Wat is er?" Vraagt hij en zijn vingers tillen mijn kin iets op zodat ik hem aankijk.

"Niets.."

"Je bent niet.. je bent toch niet.. je weet wel.. je hebt hier toch geen spijt van?" Vraagt hij langzaam en onzeker.

"Nee.. nee. Het is gewoon.. ik heb geen cadeautje voor jou gehaald." Geef ik toe. 

Een glimlach breekt door op zijn serieuze gezicht en zijn ogen ontmoeten de mijne.

"Je maakt je zorgen om een cadeau voor mij voor kerst?" Lacht hij.

"Ja.. ik had iets voor je moeten halen maar ik wist niet.."

"Tessa, je hebt me al genoeg gegeven. Het is belachelijk dat je je hier zorgen over maakt."

"Zeker weten?"

"Zeker weten." Hij lacht opnieuw.

Ik voel me alsnog schuldig, misschien kan ik iets voor hem halen als de winkels na kerst weer open gaan. Ik ben toch met kerst bij Liam. Ik wou dat Harry zijn gedachten daarover zou veranderen.

"Ik haal een heel goed cadeau voor je verjaardag?" Ik haal mijn schouders op en zijn hand gaat naar mijn gezicht. Zijn duim strijkt over mijn onderlip en ik verwacht bijna dat hij me weer gaat kussen.

In plaats daarvan raken zijn lippen mijn neus, dan mijn voorhoofd, een verrassend lief gebaar.

"Ik doe niet echt aan verjaardagen." Vertelt hij me.

"Ik weet het.. ik ook niet." Dit is een van de weinige dingen die we gemeen hebben.

"Harry?" Hoor ik Anne's stem roepen.

Hij gromt en rolt zijn ogen wanneer ik van zijn schoot klim.

"Het kan geen kwaad iets liever voor haar te zijn, ze heeft je een jaar niet gezien."

"Ik ben niet gemeen tegen haar." Zegt hij en ik geloof dat hij het zelf nog gelooft ook.

"Probeer gewoon iets liever te zijn, doe het voor mij?" Ik knipper dramatisch met mijn ogen en hij glimlacht.

"Je bent een duivel." Plaagt hij.

"Harry?" Herhaalt Anne.

"Ik kom al!" Zegt hij en hij klimt van het bed.