18: Teased

3K 112 10
                                    

"The mark of a real man, is a man who can allow himself to fall deeply in love with a woman."

Chapter 18: Teased

Hannah's POV

"Ang sakit sakit ng ulo ko" I said while caressing my head. "Ano ba ang nangyari sa 'kin kagabi? Bakit ang sakit ng ulo ko?"

"That's the reason why I don't want you to drink" I heard a man's voice.

T—Teka? Si... "Storm?!" Gulat na gulat ako ng mapansin kong magkatabi kami ni Storm sa kama. Nasa left side ako ng kama habang siya naman ang nasa right side.

Tatayo sana ako at aalis pero pinigilan niya ako dahilan para mapahiga akong muli. Nakatalikod ako sa kaniya ngayon.

"Dito ka lang" Sabi niya habang pinipigilan akong tumayo.

Inikot ko ang tingin ko. Wala ako sa kwarto ko. Nasaan ako? Kulay grey ang kwarto, kahit ang ceiling ay color grey din, may malaking bintana sa taas ng headboard ng kama kaya naman pumapasok ang sinag ng araw sa buong kwarto.

"Teka! Wala ako sa kwarto ko?! Kaninong kwarto 'to?!"

"You're in my room" He immediatley responded. Of course! It is his room. Everything in this big house were owned by him.

Pinilit kong gumalaw pero pinigilan niya ako sa pamamagitan ng mga kamay niya. Hindi ako nakapagsalita dahil sa mga bisig niyang yumayakap sa 'kin. Ginawa niya na naman sa 'kin 'to, mula sa likod ko, niyakap na naman niya ako.

"Don't move" He whispered. Nararamdaman ko ang mainit na hininga niya sa batok ko. Storm ano na naman ba ang ginagawa mo sa 'kin? Hindi ako makagalaw.

"A—Ano ba Storm?" Mahinang sabi ko. Pinilit kong gumalaw ngunit bigo ako dahil bigla na lang niyang itinanday sa mga paa ko ang kanang paa niya.

I'm his prisoner again.

"Don't. You. Dare. Move." He said devilishly and it gave me shivers. I stopped moving 'cause I'm afraid he might kill me by his next words.

Bakit ang sarap sa pakiramdam ng mainit niyang hininga sa likod ng batok ko? Bakit ang sarap sa pakiramdam ng mga kamay niyang nakapulupot sa katawan ko? At bakit gustong gusto ko pa din siya kahit ilang beses niya akong sinaktan? Bakit?

"You smell very nice, freak girl. Very nice." Sabi niya habang nakayakap sa 'kin, kasabay niyon ang pagusog niya sa 'kin palapit sa katawan niya.

"S—Storm..." Stop. I can't handle this feeling. Please Storm, stop this or else I'm going to die.

"I love your smell..." Wika niya. Naramdaman ko ang pagtayo ng balahibo ko sa balat. Nanginginig ako dahil sa ginagawa at sinasabi  sa 'kin ni Storm.

"Stop..." That's all I can say. I'm afraid of myself, I might going to lose with him. I'm afraid.

Natatakot akong matalo sa kaniya, natatakot ako na baka hindi ko mapigilan ang sarili ko't bigla ko siyang sunggaban ng halik. Sobrang kakaiba sa pakiramdam ang mga salita niya.

I can't handle the feeling that's why I moved, but he stopped me again by pulling me against his body.

"I told you, don't you dare move" Wika niya. Mas lalong sumikip ang mga yakap niya at sa sobrang sikip nararamdaman ko na ang dibdib niya sa likod ko.

"Storm, bitiwan mo ko" I complained.

"Stop." Banta niya pero hindi ko siya sinunod, pinilit kong kumawala pero hindi ko kaya ang lakas niya.

"Stop or else..." Aniya. Ugh! Bakit ba palagi na lang siya nananakot na may gagawin siya sa 'kin 'pag hindi ko siya sinunod?!

"At anong gagawin mo sa 'kin?!" Psshh. Pervert!

I heard him chuckle. Nakakainis talaga si Storm! Grr! "Anong tinatawa tawa mo diyan?"

"Don't move."

"Ayoko! Babalik na ako sa kwarto ko!"

"I said, don't move or else..." Boom. Ayan na naman! Nakakainis talaga si Storm!

"Ano na naman?! Anong gagawin mo sa 'kin?! Feeling mo matatakot ako?! No way! As in, NO WAY—"

"Hahalikan kita hanggang sa hindi ka na makapalag pa, hahalikan kita mula batok papuntang leeg, labi, hahalikan kita mula ulo hanggang p—"

"STOP!" Sigaw ko. Pinatigil ko na siya dahil baka mamaya kung saan pa mapunta yung halik—este yung sinasabi niya. Bwisit talaga si Storm.

"Bitiwan mo nga kasi ako, babalik na ako sa kwarto ko" Sabi ko, kinuha ko pa 'yung kamay niya at pwersahang inalis iyon kaya lang napatigil ako bigla nang maramdaman kong—oh my God!

Naramdaman ko ang labi ni Storm sa batok ko. Hinahalikan niya iyon, hindi lang simpleng halik dahil may kasamang dila. Naratamdaman ko ang hininga niya, ang malambot niyang labi, pati ang dila niyang kumikiliti sa balat ko. Hindi ako makagalaw, hindi ko maintindihan ang sarili ko. "Stop."

Unti unti, naramdaman kong kumalas siya sa pagkakayakap sa 'kin, akala ko ay titigil na siya ngunit nagkamali ako dahil umibabaw siya sa 'kin. Saglit siyang huminto at tumitig sa mukha ko, "I warned you earlier. You're so stubborn, freak girl." Aniya.

"Stop—" Napahinto ako sa sana'y sasabihin ko nang bigla niya na lang akong hinalikan sa leeg. Yes. Hinalikan niya ako sa leeg kagaya ng paghalik niya sa batok ko.

Hinawakan ko siya sa dibdib niya at tinulak palayo ngunit malakas siya, hindi ko siya kaya.

"Tsk!" Narinig kong sabi niya. Tumigil siya saglit, kinuha ang dalawang kamay ko at saka itinaas sa magkabilang gilid ng ulo ko. Nakaramdam ako ng takot, pero kilala ko si Storm, hindi niya magagawa sa 'kin lahat ng iniisip kong mali.

"It's all your fault!" Sabi niya. Paano ko naging kasalanan 'to?

"Storm ano ba! Tumigil ka na!" Hindi ko alam kung anong nangyayari kay Storm. Hanggang ngayon, patuloy pa din siya sa paghalik sa leeg ko, ramdam na ramdam ko ang dila niya. He's kissing and licking my neck at the same time. Wala akong magawa at hindi ako makagalaw dahil sa matinding pagkakakapit niya sa dalawang kamay ko, bukod pa don nakadagan siya sa 'kin, dahilan para hindi ako makakakilos.

"You've been teasing me all night,"He said in the middle of his kiss. "Sabi ko sa 'yo, hindi ako mapipikon hangga't lasing ka. But you keep on pushing me to my limits!" I felt his teeth on my neck.

"Storm! Stop! Tumigil ka na! Storm, ano ba!" Parang may kung anong sumapi kay Storm, the way siya makipagusap at tumingin, parang hindi siya. Parang hindi ko siya kilala.

"Storm, tama na!" Hindi ko napigilan ang mga luha. Pakiramdam ko hindi ko siya kilala. "Tama na..." Sabi ko habang umiiyak.

Unti unti, tumigil siya sa paghalik sa leeg ko, maging ang pagkakakapit niya sa dalawang kamay ko ay itinigil niya din. Nakita ko ang mga mata niya, bumalik ang dating Storm, bumalik siya.

Naramdaman ko ang kanang kamay niya sa pisngi ko, pinunasan niya ang mga luhang dumaloy mula sa mata ko. ang kaliwang kamay naman niya'y nakatukod sa gilid ng ulo ko upang suportahan ang pagkakapatong niya sa 'kin.

"I'm sorry, Hannah. I'm really sorry..."

*
Vote and comment guys. I love you all! ♡

Seducing Mr. Pervert 2: Still Into HimKde žijí příběhy. Začni objevovat