F A T E (On Going)

Chapter 10: Obligation

CHARLIE SILVANCE

I'm in my apartment now with my friends sitting in the couch while talk about the happened in the bar lately.

"Boss loko ka talaga! Bat mo ginawa yun?" tanong mg isa sa mga anim kong matatalik kaibigan. At boss talaga ang tawag nila sakin dahil sa ako yung pinuno sa grupo namin.

"Because brixel is one of my enemy." pasimpleng sagot ko. Totoo naman ehh. Dahil si ay isang brixel mortal kong kaaway. Pagnakikita ko siya kumukulo agad ang dugo ko sa kanya. Because he betrayed my step brother. Kaya galit na galit ako sa kanya.

"Loko, it's not what I meant. Ang ibig kong sabihin, bat mo hinalikan yung inosenteng babae kanina?" tanong niya ulit sakin.

"Hmmm I don't know." tanging sagot ko. Hindi ko rin kasi talaga alam kong bakit. Pero basta, simula nung una palang makita ko siya magaan na ang loob ko sa kanya.

"Psh! Loko ka talaga boss." wika niya.

Tapos nun ay nagkuwentuhan pa kami nang nagkuwentuhan tungkol sa nangyari kanina sa bar.

"Buti nalang iniwasan ni Brixel ang hamon nating makipagbakbakan sa kanya kanina, dahil kung hindi baka sementeryo ang aabutin nun." wika ni Gray. My Happy-go-lucky friend.

"Oo nga! Sayang talaga tinanggihan niya. Gigil na gigil pa naman akong basagin ang pagmumukha niya." wika naman ni Leo. My Facetious friend.

"At saka about pala sa sinabi ni Brixel kanina tungkol sa babaeng, Shanin ba yun... Grabe! Bumilib talaga ako ng sobra. Ibang klaseng babae. Akalain mo tinalo ang nag-iisang nakakababatang kapatid ni Brixel at walang takot na linabanan niya pa kanina si Brixel. Walang katulad talaga, hanep sya. Diba?" wika naman ni Lux sabay tingin kay Paul. They're my womanizer friend. At oo nga tama sila nakaka believed nga ang babaeng yun.

"Yeah! And I admit it, napakaganda niya. She looks like an angle. My ideal girl." wika naman ni Paul. Di ko nalang pinansin.

"So what's your plan now, Charlie?" tanong sakin ni Nick. My Calmest friend.

"Plan for what?" tanong ko naman sa kanya.

"Sa ginawa mo kanina. Dapat panagutan mo yun dahil hindi yun basta-basta. You pretend that you're the boyfriend of that girl named Shanin, so you must do your obligation as her boyfriend. Did you get it?" mahabang sagot niya sakin. Tama siya dapat ko ngang panagutan ang ginawa ko kanina. Dapat nga talaga panindigan ko ang pagpe-pretend ko bilang boyfriend niya. That's my obligation.

"Nick's right, Charlie." biglang singit naman ni Jack. My Fiery friend.

"Yeah I know." sambit ko.

"Dapat lang. Beacause, you know Brixel. Hindi yan titigil hangga't hindi niya nagagawa at nakukuha ang gusto niya. At dahil sa ginawa mo kanina, lalo mong inilagay ang buhay ng babaeng yun sa kapahamakan." wika pa niya.

"What do you mean?" tanong ko sa kanya.

"Brixel is a wise man, kung hindi ka nya kayang saktan... yung babae naman yun ang sasaktan niya. Ganun siyang tao. And we know him already." sagot niya sakin. And this time nakaramdam na ako ng pangamba. Pangamba sa maaring mangyari sa babaeng yun. Damn it.

"YEAH! THAT LIFE OF GIRL IS ON THE DANGER BECAUSE OF YOU!" wika nina Gray, Leo, Lux at Paul. Ayan nanaman sila, pinagtutulungan na naman ako. Jan kasi sila magaling ang asarin ako palagi. Pero tama sila, nangnganib ng ang buhay ng babaeng yun dahil sa kagagawan ko. Damn that fault I made.

"Okay. I got it! Let me do this by myself only. I will do my obligation to pretend as her boyfriend as long as kaya ko." sereosong sambit ko sa kanila.

"Okay that's good." wika ni Jack.

"So panu ba yan. I need to go home now. Bye." sambit ni Nick.

"Sandali Nick, sama na ako sayo madadaanan mo rin naman ang bahay namin ehh." sabi ni Gray.

"Okay." tanging sambit ni Nick sa kanya saka sila nagpaalam sa akin at sa iba saka umalis.

"Alis na din, may pupuntahan pa kasi kami ni Lux ehh." sambit ni Paul.

"Oo nga Charlie. So alis na kami huh? Bye." sambit naman ni Lux. Tapos ay umalis na sila. At tanging kaming tatlo nalang ngayon ang nandito. Kainis talaga yun mga yun laging nang iiwan.

"Oh kayo di pa ba kayo aalis?" tanong ko sa dalawa.

"Paalis na nga kami actually." sagot ni Leo sabay tayo.

"Let's go home, Jack. Baka mapagalitan ng mga magulang natin." dagdag pa niya sabay hila kay Jack.

"Ah Okay. Bye Charlie and goodluck." sambit ni Jack saka sila umalis. And now I'm all alone, as always pag tapos na kami sa pagpupulong-pulong. Mahal talaga kasi ako ng mga yun kaya nila ako iniiwan mag-isa palagi.

"Hayss! makauwe na nga lang sa bahay." sambit ko sabay kuha ng jacket ko. Masyado na kasi malalim ang gabi kaya malamig na yun sa labas. Winter pa naman ngayon dito sa seoul south korea.

Pagkatapos kong isuot ang jacket umalis na ako ng apartment ko at dumiretso sa kotse ko. Pagkasakay ko agad na binuhay ko ang makina at pinaandar na ito. I'm on the way home now sa daego. Doon naman talaga ang bahay namin kaso may sarili akong bahay dito sa seoul, I meant apartment na lagi kong inuuwian kapag tamad akong umuwi sa bahay.

Medjo matagal ako sa byahe at ngayon ay nakarating narin ako. Nang sa malapit na ako sa gate namin agad naman ako ipinagbukas ng mga guard namin kaya pumasok na ako kasama ang kotse ko. Agad na pumasok ako sa bahay pagkababa ko sa kotse ko. Pagkapasok ko agad na tumambad sakin si kuya Justine Tazern, my step brother. Umiinom siya ng coffee habang nakaupo sa may sofa dito sa sala. Adapted lang ako actually. Simula nung inabandoned ako ng mama ko kusang loob kinupkup ako ng mga magulang ni kuya Tazern. At itinuring na parang tunay na pamilya. Kaya laking pasasalamat ko sa kanila.

"Hi bro." bati ko sa kanya sabay bow. As a respect.

"Buti naman naisipan mo pang umuwe dito. Where have you been?" tanong nito sakin.

"Sa apartment. Bonding with my friends." sagot ko.

"Oh really?" tanong nito ulit sakin.

"Yup." sagot ko sabay ngiti.

"Okay. Anyway, I need you in my office tomorrow. So please be there." sabi niya sakin sabay tapik sa kabilang balikat ko.

"Okay bro. I'll be there." I said then smiled. Ngumiti rin lang siya saka umalis at nagpunta sa kuwarto niyang nasa itaas. Tapos pumunta narin ako sa aking kuwarto na katabi lang ng kuwarto niya.

Pagkapasok ko sa kuwarto ko agad kong tinanggal ang jacket saka hinagis sa may couch dito sa room ko. Then saka ako humiga sa kama ko para mai-relax ang katawan ko. Tumitig ako sa kisame at inalala ang mga nangyari kanina and my obligation. Alam kong mali ang ginawa ko kanina pero I think the reason kung bakit ko yun nagawa ay dahil sa si Brixel ang kaharap ko. Kaya hindi ko na alam ang mga pinaggagawa ko dahil sa galit kanina. Damn it! Ginulo ko ang buhok ko dahil sa inis. At bigla akong napatingin sa may bintana na hindi natatakpan ng curtain. Napansin ko na malapit na palang mag full moon ilang buwan nalang. Huminga ako ng malalim saka pumikit hanggang kainin ako ng antok ko.