"Boung puso ko tatanggapin ang kapalaran itinadhana sakin."
"This is my FATE , and really accept everything with all my hearts."
"Use every single day to create more belief within
yourself. Today is your day to step into your greatness! Dream big...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
I'm here now at my clinic. Mejo mahaba ang tulog kaya late na ako. Dumiretso ako sa aking office as usual kapag dumarating ako dito. Paupo na sana ako ng my biglang dumating.
"Doc please help vanessa, she's in a danger now!" halos mangiyak-ngiyak na sambit ng bagong dating patient ko habang dala-dala ang pusa niya kulay dark gray, a maine coon cat.
"Bakit miss, ano po ba ang nangyari sa kanya?" sereosong tanong ko sa babae.
"Naapakan po ng anak kong 5 years old habang naglalaro sila. Kaya ayan hindi makatayo mabuti." paliwanag nito sakin.
"Ahh ganun ba. Sige miss pakihiga na siya dito at nang magamot ko na siya." wika ko dito sabay turo sa patient bed for animals only.
"Sige po, Doc." wika naman nito.
After she said those words, pumunta na ako sa isang kuwarto kung saan nakalagay ang mga emergency kit. Pagkapasok ko sa loob agad kong kinuha ang first aid kit at ang mga tools na gagamitin ko. Then saka ako lumabas pabalik sa kanila ngayon.
"Sige miss, umupo ka muna dun at sisimulan ko na ang paggagamot sa alaga mo." masayang sambit ko dito sabay turo ng bench na malapit sa pinto.
"Sige po, Doc. Maiwan ko na kayo." wika naman niya sabay alis.
Pagkaalis niya ay binaba ko na ang curtain na nakpalibot sa amin nitong patient kong maine coon cat. Di kasi nila dapat makita ang paggagamot ko sa pusa dahil bawal.
"Meow!" sambit ng pusang kaharap ko.
Kaya lumapit ako dito para tignan at hawakan. I check kong ano ang dinadamdam niya and on my own observation mukhang malala ang kalagayan niya ngayon. Dahil sa mga kilos niya na parang nahihirapan siya. Kaya agad akong nakaramdam ng awa at sinimulan ko na ang paggagamot sa kanya. Marami na ang nakakaalam sa aking clinic kaya marami narin ang nagpupunta at nagpapagamot ng mga pet nila dito.
Marami na akong nagamot na mga iba't-ibang pusa like persian cat, siamese cat, scottish fold, american bobtail cat, Napoleon cat, turkish van cat, at marami pang iba. Halos lahat yata ng mga uri ng pusa ay nadala na dito sakin para gamutin. Kagaya rin ng mga aso, marami narin akong na meet na iba't-ibang uri nito like maltese dog, yorkshire terrier dog, poodle dog, beagle dog, labrador dog, retriever dog, bichon frise dog at marami pang iba. Wolf nalang ang kulang. As you can see, dog and cat lang ang madala isugod ng mga tao para pagamutan dito.
Ilang oras pa ang nagtagal bago ko natapos gamutan itong cute cat na ito and now ay okay na siya kaya naman nakahinga na ako ng maayos. Kaya tinanggal ko na ang nakatakpan na curtain para makita na kami ng may-ari ng patient kong pusa.
"She's okay now. Maari niyo na po siya maiuwe. Na sprain po siya dahil siguro napuwersa ang pagkaapak sa kabilang paa niya. Pero don't worry gagaling din po siya agad dahil sa gamot na tinurok ko sa kanya. Kaya she's on a good condition now, miss." paliwanag ko dito sabay ngiti.
"Naku! thank you so much, Doc." masayang pagapapasalamat nito sakin.
"Always welcome." wika ko naman dito sabay ngiti. Then inabot ko na sa kanya ang kanyang pusa sabay abot naman niya sakin ng bayad saka siya nagpaalam at umalis. Di naman ako nanghihingi ng mataas na bayad, idenedepende ko yun sa kanila, sila na ang bahala kahit magkano ang ibibigay nila maliit man o malaki boung puso ko naman ito tinatanggap. Wag lang yung lagpas na hanggang 1k dahil di ko kaya tanggapin, masyadong mataas para sakin yun ehh. At napakasarap talaga sa pakiramdam na makagamot ng mga animals like kanina.
Bumalik na ako sa aking office dahil mejo napagod ako kunti. Kumuha muna ako ng maiinum sa may maliit kong ref saka ako umupo sa aking swivel chair. Umupo ako ng maayos para i-relax ang aking sarili. Napaisip ako bigla na sunday pala ngayon kaya half day ako sa work ko now. Kaya naisipan ko na magpunta sa 'Yeongdeungpo TimesSquare' isa sa mga famous mall dito sa korea. Gusto kong mag shopping alone.
Mabalis na lumapas ang oras at patungo na ako ngayon sa mall na tinutukoy. Naka ilan patient naman ako kanina kaya sulit ang araw ko ngayon. Mejo matagal ako sa byahe and finally nandito na ako sa Yeongdeung timessquare.
JUSTINE TAZERN
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nndito ako ngayon sa isang famous mall dito sa korea na pagmamay-ari ko. Gusto ko lang suriin ng maayos kung wala namang diperensya ang bawat sulok ng lugar na ito. At gusto ko lang masigurado kung mabuti at maayos ang pagpapatakbo ng mga workers ko dito.
"Near evening prosecutor and mister president Tazern. May do something for you?" bati sakin ng assistant kong nagtatrabaho dito. Yeah! As what you heard, I'm a prosecutor and also a president of my company na pinapatakbo ko ngayon. Kaya ganyan ang tawag nila sakin. All of them na nakakakilala sakin.
"No!" matipid kong wika sa kanya.
Pagkatapos nun ay umalis na sya. Kaya ipinagpatuloy ko na ang paglalakad ko kasama ang apat kong bodyguard. Sinusuri ko ng maayos ang boung lugar dito at ang masasabi ko ay mukhang okay naman dahil mukhang lahat ng mga customer na nagpupunta dito ay nasisiyahan sa mall na ito. Palinga-linga lang ako hanggang sa may nabangga akong isang babae.
"Oh my gosh!" galit na sambit niya ng mabundol ko siya.
"Aughh!" sambit ko naman.
"Okay ka lang po ba Mr.president?" nag-aalalang tanong ng mga BG ko. Tumango lang ako bilang sagot. Alam kong hindi kami naririnig ng babae dahil nakayuko ito na parang nasubrahan yata sa pagbundol ko. Muntik na siya sugurin ng mga bodyguard ko ngunit pinigilan ko agad ito.
"Ano ka ba!? Tanga ka ba huh? Nakikita mo may tao babanggain mo!" sigaw niya sakin nang pagkaalis niya sa pagkakayuko at diretsong tumingin sakin. Kita ko ang galit sa mukha niya ngunit tila nagbago ang expression niya at tila pinipigilan magalit. Atsaka parang maliyar siya sakin kaya pinagmasdan ko siya ng mabuti.
"Anyway, tabi nga jan at dadaan ako!" sambit niya sabay alis. Ibang klaseng babaeng yun huh. Halos lahat nga ng tao dito ay takot sakin dahil kilala ako na ang may-ari nitong mall pero siya, parang wala lang ako sa kanya. Ibang klaseng babae, ang harshness niya. Pagkatapos nun ay suminayas na ako sa mga BG ko na umalis na. Kaya nagtungo na kami sa parking lot para makabalik na sa aking opisina.
Habang sa byahe kami napaisip tuloy ako kung saan ko ba nakita ang babaeng yun, napaka pamilyar niya kasi sakin. At nang mapagtanto ko kung saan ko siya nakita natigil na ako sa pag-iisip. Sa loob ng airplane. Tama, doon kami nagkita dahil magkatabi lang ang upuan namin nun. Napangiti tuliy ako bigla, finally, I'd meet her again.
