ေႏြ ဦးေပါက္လာၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အရင္ကလို ေဆာင္းအေငြ႕အသက္တို႔ကို သိပ္မခံစား ရေတာ့ေၾကာင္း ေလေႏြးေႏြး အခ်ိဳ႕က မ်က္ႏွာကို ျဖတ္သန္းလာရုံ ျဖင့္ သိႏိုင္သည္။
" ပ်င္းလိုက္တာ"
ျပတင္းေပါက္ ေဘး ထိုင္ေနရင္းက ႏႈတ္မွ ထြက္သြားမိသည့္ ကိုယ့္စကားကို မယံုႏိုင္စြာ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္ေက်ာ္ ေလာက္ထိက အေမွာင္ထဲေနသားက်ေအာင္ ကိုယ့္ကိုကို အျပစ္ေပးခဲ့မိသည္မို႔ ဘာမွမျမင္ရေလ ေက်နပ္မိေလ။
ခုေတာ့ သြားေခါ ေဒါက္တာ အနားမွာ မရွိသည့္ ၃ ၄ ရက္အတြင္း ပ်င္းတတ္လာတဲ့ ကိုယ့္ကိုကို အျမင္ကတ္မိသည္။
ဘာမွမျမင္ ရ အခန္းထဲ သာေနေနရတဲ့ အျဖစ္ကို လဲ ပထမဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္ မုန္းတီးစိတ္ဝင္လာသည္။
ဧည့္သည္ေတြ မျပန္ေသးတာေၾကာင့္loeyသည္လဲ မအားလပ္စြာျဖင့္ သူ႔အား အေဖာ္လုပ္ ကာ မေနေပးႏိုင္။
အရင္ကလို စကား ႏိုင္လု ကာ အနား ၌ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ နားေထာင္ခ်င္မွန္း မသိ နားမေထာင္ခ်င္မွန္းမသိ စကားမ်ားတတ္တဲ့ loeyမရွိတာ တကယ္ ပ်င္းဖို႔ေကာင္းသည္။
အိပ္ယာ ထဲ ထိုင္ေနလိုက္ ျပတင္းေပါက္ေဘး ထိုင္ေနလိုက္ classicသီခ်င္း ခပ္ေအးေအး ေတြ နားေထာင္လိုက္ႏွင့္ တကယ့္ ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္။
Viviခမ်ာ လဲ willisနား လာလာ ကပ္ရွာေပမဲ့ သူ႔ဘာသူ ေဘာလံုး တလံုးႏွင့္ေဆာ့ေနလိုက္၊ အိပ္ေနသည္က မ်ားသည္။
ေလပူ ေတြကို တဖူးဖူး မႈတ္ထုတ္ မိရင္း ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚ လက္တင္ကာ ေခါင္း ေမွာက္ခ် ရင္း မ်က္လံုးမွိတ္ထားလိုက္သည္။
တကယ္ဆို မ်က္လံုး မွိတ္ထားသည္ႏွင့္ မမွိတ္ထားသည္က ဘာမွေတာ့မကြာေပ။
အမဲေရာင္ လြင္ျပင္ထဲ လမ္းေပ်ာက္ေနသည့္ သူလို အရာရာဟာ ဗလာနတၳိႏွင့္။
ၿပီးေတာ့...
ထိုအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ က ထိုက္တန္သည္။
********
အခန္းတံခါးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ျပတင္းေပါက္ ေဘး ခံုေလးႏွင့္ထိုင္ေနရင္း ျပတင္းေဘာင္ေပၚ လက္ေထာက္တင္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ပံုေနရသည့္ အျဖဴေရာင္အရိပ္ကေလး အနား ေျခသံဖြဖြနင္းကာ တိုးကပ္သြားလိုက္သည္။
YOU ARE READING
"Willis "(Completed)
Fanfictionေခါင္းမာလြန္းတဲ့ေကာင္ေလးက ဒီလိုဆိုတယ္... "ေနာက္ဘဝေတြမွာလဲပိုခ်စ္ရတဲ့ သူက ကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္ခ်င္သတဲ့..." မ်က္ဝန္းျပာျပာနဲ႔ေကာင္ေလးရဲ႕ေခါင္းမာမႈနဲ႔ခ်စ္ျခင္းေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ခင္ဗ်ားတို႔အကုန္လံုး ကိုမင္သက္ေစခဲ့တယ္...
