"Willis "(Completed)

လက္ထပ္ၾကရေအာင္

"Willisသား  ညေနျပန္မယ္ဆို"

Willisဟာ  ျမက္ခင္းထက္တြင္လဲေလ်ာင္းေနခဲ့သည္။

Willisဟာ လွဲေနရာမွမထ။
ထိုအတိုင္းပင္ ေနေနမိတာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ထိ ရွိေနၿပီ မသိ။
ညေနျပန္ေတာ့မည္ဆိုေပမဲ့ ခုထိ ဘာကိုမွ မျပင္ဆင္ရေသး။

"Daddy"

" အင္း"

"Mommyကို မခ်စ္ခဲ့ဘူးလား"

Daddyဟာ ခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖ။

"သားက ဘာကိုသိခ်င္တာလဲ"

"ကၽြန္ေတာ္တို႔သားအမိထက္ daddyအလုပ္ကိုပိုခ်စ္ခဲ့တားလားဆိုတာကိုပါ"

"အင္း daddyပိုခ်စ္ခဲ့တယ္ထင္တယ္"

" သူေရာပဲdaddy"

"Loeyလား"

"အင္း"

အတန္ၾကာ သည္အထိတိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည္။

ေသခ်ာတာကေတာ့loeyမရွိပဲ ဘယ္လိုမွ မရပ္တည္ႏိုင္သည္မဟုတ္လား...

" ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာမေနခ်င္ဘူး daddy ဒါေပမဲ့...ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္ျပန္ေတာ့
Loeyကို စြန္႔လႊတ္ရမွာထက္စာရင္ အဲ့တာေတြကဘာမွမဟုတ္ေတာ့သလိုပဲ "

စီးက်လာသည့္မ်က္ရည္ေတြအားမသုတ္မိ။
ဘာေတြကမ်ား loeyနဲ႔  Willisကိုေဝးကြာဖို႔ျဖစ္လာရသလဲ...

" သား က သားmommyထက္ခ်စ္တတ္တာပဲ"

Daddyဟာနာနာက်င္ျပံဳးလို႔...

Daddyနဲ႔mommyတို႔သည္ ကိုယ္စီ အတၱေတြေၾကာင့္ေဝးကြာခဲ့ၾကသည္။
တသက္လံုး...

Loeyနဲ႔  သူကေရာ...

ဟင့္အင္း...
မျဖစ္ရ...
ဘာကမွ willisတို႔၂ေယာက္ကို  မေဝးကြာေစရ။

ထထြက္လာမိလာတာ daddyကိုပင္မႏႈတ္ဆက္မိ။

စိတ္အရမ္းလႈပ္ရွားေနရသည္မို႔ driverကိုသာloeyတိုက္ခန္းသို႔လိုက္ပို႔ေစသည္။

ရင္ေတြတအားခုန္ေနရတာ လက္ဖ်ားေတြပင္ေအးစက္လာသည္အထိ။

Loeyကို...
ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္ေၾကာင္း...
ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေၾကာင္းဝန္ခံရမည္ျဖစ္သည္။
....

"Loey"

ခုမွ ေဆးရုံသြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့loeyက Willisကိုျမင္ေတာ့ အံ့ေဩာသြားဟန္။