မ်က္ႏွာေပၚ ျဖတ္သန္းထိခတ္လာသည့္ေနေရာင္ျခည္ႏုႏု။
အိပ္ယာတဖက္တခ်က္စီ လက္ႏွင့္အသာစမ္းမိေတာ့ ေအးစက္စက္ ေနရာလြတ္ေၾကာင့္မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ မိလ်က္သား။
တဆက္ထဲ ေအာ္ေခၚမိသည္က..
"Loey!!!"
ခပ္သုတ္သုတ္ ဝင္လာသည့္ ေျခသံနင့္အတူ ေဘးတြင္အသာဝင္လွဲလာသည့္လခပ္ထြားထြား ကိုယ္လံုးႀကီးရဲ႕ ရင္ခြင္က်ယ္ထဲ အသာ တိုးဝင္ကာျဖင့္ျပန္မွိန္းရန္ျပင္သည္။
" ဘာ လို႔အေစာႀကီးထသြားတာလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ထ မွ ထရမယ္ဆိုတာမသိဘူးလား"
တိုးဖြဖြ ရယ္သံႏွင့္အတူ ဆံ ႏြယ္ေတြထဲ မ်က္ႏွာ ႏွစ္ေလရင္း ပါးျပင္ထက္ပြတ္သပ္လာသည့္လက္ဖဝါးျပင္အိေႏြးေႏြး။
" sorry ကိုယ္ ေစာေစာႏိုးတာနဲ႔ ဆက္လွဲမေနခ်င္ေတာ့လို႔"
ဘာလို႔ရယ္မသိ ၊ မနက္တိုင္း loeyရဲ႕သန္မာတဲ့လက္ေတြၾကားႏိုးထရတာ ကိုတကယ္ႏွစ္သက္သည္။
" ေနာက္ ေမ့ရင္ ရုိက္မွာေနာ္"
" အြန္း ကိုယ္နားလည္ၿပီ"
နဖူးထက္ ေႏြးခနဲ။ ထို႔ေနာက္ဆက္တိုက္ဆိုသလို ပါးျပင္ ၊ နားသယ္စပ္၊ မ်က္ခံုးတန္းႏွစ္ခုၾကားက ေနရာေလးေတြအထိ တဖြဖြ က်ေရာက္လာသည့္အနမ္းေတြ။
အနမ္းေတြၾကားအသားတက်ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ေလသည္။
****
" အခန္းရွင္းၾကမယ္"
Willisရဲ႕ အခန္းရွင္းၾကမယ္ဆိုတဲ့ စကားက တကယ္ေတာ့Loeyကို တေယာက္ထဲ ရွင္းလို႔ ေျပာလိုက္သည့္အဓိပၸါယ္ႏွင့္အတူတူပင္။
ေသာ့ပိတ္ထားသည့္အခန္းေပါင္းမ်ားစြာထဲကမွ willisရဲ႕ ပန္းခ်ီ ဆြဲက်င့္ရာ အခန္းကို ဘာစိတ္ကူးေပါက္ကာ ရွင္းမည္ဟု အႀကံရသလဲ သူ လဲ မသိ။
တကယ္ဆို အိမ္သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္က johnရဲ႕ အလုပ္ျဖစ္ေပမဲ့ loeyသာ ရွင္းေပးေစလိုပါသည္၊ loeyမွလြဲ သူ႔ပစၥည္းသူမ်ားကိုင္တာမႀကိဳက္ပါဟုေသာပက္ခၽြဲႏွပ္ခၽြဲလုပ္ကာ ဂ်ီတိုက္မႈေၾကာင့္ dotcor loeyဘဝ မွ ေန သန္႔ရွင္းေရးသမားloeyအျဖစ္ေန႔ခ်င္းညခ်င္းေျပာင္းလဲသြားရေလသည္၊
တံခါးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ႏွာေခါင္းထဲ အလုအယက္တိုးဝင္လာသည့္ဖုန္နံ႔တေထာင္းေထာင္း။
အခန္းက အေမွာင္က်လြန္းေနသည္မို႔ စမ္းတဝါးဝါးႏွင့္နံရံထက္က မီးခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္ေလသည္။
YOU ARE READING
"Willis "(Completed)
Fanfictionေခါင္းမာလြန္းတဲ့ေကာင္ေလးက ဒီလိုဆိုတယ္... "ေနာက္ဘဝေတြမွာလဲပိုခ်စ္ရတဲ့ သူက ကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္ခ်င္သတဲ့..." မ်က္ဝန္းျပာျပာနဲ႔ေကာင္ေလးရဲ႕ေခါင္းမာမႈနဲ႔ခ်စ္ျခင္းေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ခင္ဗ်ားတို႔အကုန္လံုး ကိုမင္သက္ေစခဲ့တယ္...
