never enough💋

4.4K 547 45
                                    

* ႁပြတ္စ္*

အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တခု ၾကာေအာင္ဖိကပ္ထားမိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္စံု ဟာ ျပန္ခြာ လိုက္သည့္အခါ နားရွက္ဖြယ္ အသံ တိုးတိုးေလး ထြက္လာသည္။

ပူေႏြးေနဆဲ ႏႈတ္ခမ္းသား ေလးကို လၽွာႏွင့္သပ္လိုက္ရင္း နားရြက္ ဖ်ားေတြႏွင့္မ်က္ႏွာေလး နီရဲကာရွက္ေနတဲ့willis ကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

ေထာင့္ခ်ိဳးညီသည့္willisႏႈတ္ခမ္းပါးေလးရဲ႕ အရသာဟာ တိမ္းမူးဖြယ္ ရင္ခုန္ျခင္းအတိ ၿပီးသည္။

အျပင္မွာ မိုးသည္းေနသည္မို႔ အခန္းတြင္း အပူခ်ိန္ဟာ အနဲငယ္ေအးစက္ေနသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာ ပူဖြယ္ အေျခအေနေလးေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္လံုး ရွိန္းတိမ္းဖိန္းတိမ္းျဖင့္ အေနခက္ေနခဲ့ၾကသည္။

" အိပ္ၾကမလား willis"

"ဟင္..အင္ အင္း ေလ ရုိးရုိးပဲ အိပ္ၾကတာေပါ့"

" ရုိးရုိးမအိပ္လို႔ ဘယ္လို အိပ္ခ်င္လို႔လဲ"

စခ်င္လာရတာမို႔...ကုတင္ ေပၚမွ ေျခတြဲ ေလာင္းခ်ကာ သူ႔ဘက္ ေက်ာေပးထားသလို ျဖစ္တဲ့willisေနာက္တိုးကပ္ကာျဖင့္willis ပခံုးေပၚေမးတင္လိုက္ရင္း...

" အဲ့ဒါက..."

ရုတ္တရက္ မ်က္ႏွာလွည့္လာတဲ့willisေၾကာင့္ willisပုခံုးေပၚေမးတင္ထားသည့္ loeyမ်က္ႏွာ ဟာ ႏွာဖ်ားေလးေတြပင္ ထိလုထိခင္ အေနအထားထိ နီးကပ္သြားခဲ့သည္။

တကယ္ဆို..
ခု နက မွ မ်က္ႏွာပူဖြယ္ အေနအထားႀကီး ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာ သူ ခုလို မစခဲ့သင့္ေပ။

ဝင္သက္ထြက္သက္တို႔ ထိခတ္ေနမႈႏွင့္အတူ ႏွာသီးဖ်ားေလးေတြပင္ထိကပ္ေနေသာ အေနအထားကို ခံစားမိသည့္Willis ရဲ႕ ပါးျပင္ေဖြးေဖြးတို႔က ပန္းႏုေရာင္ ေျပးကုန္သည္။

Willisဘက္က စ၍ ကိုယ္ကို႔ရုိ႔ကာ မ်က္ႏွာလွည့္လိုက္ရင္း..

" sorry ကိုယ္.."

ဆက္ေျပာမည့္ စကားတို႔ဟာ Willisရဲ႕စိုရဲရဲ ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔ေၾကာင့္ ေပ်ာက္ရွကုန္သည္။

ထို ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ ဘယ္ေလာက္ ႏူးညံ့ ေနသလဲဆိုတာ ထပ္မံစူးစမ္းခ်င္လာရျပန္သည္။

  "Willis "(Completed)Where stories live. Discover now