It was so tiring to hope for the constant moon only to get a dying and burning satellite in the end. I wanted the typical heart fluttering love story pero hindi talaga ata para sa akin ang mga bagay na hinahangad ko. I was ready to close and lock a...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
#BHOCAMP7TM #HugotNiAiere #AieCher #BHOCAMP
AIERE'S POV
Itinaas ko ang mga kamay ko na hawak ang cellphone ko at napatili ako sa inis. Pinagpapadiyak ko ang mga paa ko bago ako pabalabag na sumandal dahilan para tumama ang likod ko sa matigas na katawan ng taong nakaupo sa tabi ko. I heard a grunt followed by a chuckle.
"It's okay, babe. Mas marami pa rin ang tower natin kesa sa kanila."
"But I don't want to die! Gusto ko na maging MVP. Matatalo na nga niya ang dami ng kills ko eh!" naghihimutok na sabi ko habang hinihintay ko na ma-resurrect ang hero ko.
Hindi ko na lang kung gaano kami katagal na naglalaro ng Mobile Legends. It's a game that I just tried at nag-enjoy ako dahil mas marami siyang mga hero kesa sa dati ko na nilalaro. Kaya mula ng simulan ko siyang laruin ay talagang hindi ko tinigilan hanggang hindi ko napapataas agad ang level ko.
Muling tumutok ang mga mata ko sa cellphone nang muling mabuhay ang character ko na gamit. I'm using a support hero. Kaya nga kanina pa ako pinadidiskitahan ng iba naming mga ka-team na naririnig ko sa earphone na nakakabit sa magkabila kong tenga dahil gusto nila tangke ang gamitin ko. Anong magagawa ko kung ayokong gumamit ng tank? Eh sa hindi ko pa nabibili ang gusto kong tank hero eh!
Naririnig namin sila pero hindi nakabukas ang voice namin. Mabuti na rin iyon para hindi nila marinig kung paano ko sila insultuhin.
Halos mapaangat ang pang-upo ko sa pakikipaglaban ko habang sumusunod ang mga kamay ko sa pag-atake na ginagawa ko. Naramdaman ko na hinila ako ni Archer dahilan para mapaupo ako sa kandungan niya at binalewala ko naman iyon at sumandal lang sa kaniya.
Napairit ako nang makita ko si Archer na kasama ang dalawa pa naming ka-team na pinalilibutan ng mga kalaban. Pinindot ko ang retreat button habang nagmamadaling tumakbo ako kung nasaan sila. "Retreat!"
Nanghihiklabot na napanganga ako nang makita ko sa screen na biglang umatras ang mga kasama ni Archer kung kailan malapit ng mamatay ang tatlo na kalaban. Dahil bigla silang umatras ay naiwan si Archer na unti-unti ng nagiging pula ang buhay. Ilang sandali lang ay namatay na siya habang ang mga kalaban ay inaatake na ang tore.
"Ang tanga naman ng assasin natin! Bakit hindi umatras? Greedy masyado."
Nagtagis ang mga ngipin ko at nanggigigil na binuksan ko ang speaker habang tinatakbo ko ang tore na iniwan nila. Ini-stun ko ang mga kalaban gamit ng third skill ko at pagkatapos ay pinaulanan ko sila ng atake.
"Mga wala kayong kwenta! Mga cancer!" sigaw ko. "Ang yayabang niyo! Anong utak meron kayo? Kokonti na lang ang buhay ng kalaban iniwan niyo pa? Saka kanina niyo pa iniinsulto ang pagiging support ko ah? Ang swapang niyo lahat kayo naka marksman mga gunggong samantalang mas madami ang solo kills ko sa inyo!"
