HIS OBSESSION

chapter 13

Chapter 13

Pinagsusuntok ko na sa panga ang mga may hawak saakin,pero wala lang itong reaksyon at patuloy lang sa paghila.

Mga taong robot ba ang mga ito!?

Tiningnan ko kung saan dumaan si H,hindi nya ako nilingon man lang at basta nalang pumasok sa isang eleberator.

Elevator ata yun. Basta ang saakin lang ay makawala na sa hawak ng mga taong ito!

Nahila nila ako sa elevator na pinasukan din ni H. Hindi ko sya tinitignan habang nagpupumiglas parin ako.

"Bitawan nyo ako!" Gulo gulo na ang buhok ko dahil sa pagpupumiglas. Hindi nila ako pinansin,hanggang sa bumukas na ang pinto at basta nalang nila akong kinarga,at sinampa sa balikat.

Kita ko sa gilid ng mata ko ang titig saakin ni H. Wala akong paki alam kung magmukha akong buang sa paningin nya. Pulubi at nag iisa narin naman ako kaya ano pa ang ikahihiya ko sa kanya?

Oo nga pala. Mayaman sya dukha lang ako. Langit sya,ako impyerno—este lupa. Sa madaling sabi, hindi dapat nagku-krus ang landas namin. Mahirap syang abutin.

Pumasok sya sa isang pinto at ganun din ang ginawa saakin. Ang loob ay malawak,maraming iba't ibang mamahalig gamit. Kita din dito ang labas,dahil sa malaking babasaging haligi.

Hindi na ako nag aawat nung pina upo na ako ng mga lalaking naka itim sa isang malaki at malambot ungkol ito na sopa.

"You can leave us." Ang tingin ko ay napabaling kay H. Puting long sleeves na ngayon ang suot suot nya,bakat ang bitak bitak nyang ktawan doon. Iniwas ko ang tingin sa kanya.

"Yes boss." Tugon nila at umalis na nga.

Napatingin ako sa kanya,naka halukipkip lang sya saakin. Ang mga mata ay maririin.

Ano ba ang gusto nyang pag usapan namin?

Gusto kong isumbat sa kanya kung bakit sya nagpanggap. Gusto kong itanong kung bakit nya sinabing mahal nya ako.

Gumalaw ang panga nya para magsalita.

"Im sorry..."

Biglang lumuwag ang puso ko sa narinig. Nag hihingi ba sya ng patawad dahil sa pag iwan saakin? Dahil hindi nya nasabi saaking aalis sya?

Bubuka sana ang labi ko para sana sabihin sa kanya na pinapatawad ko na sya ng inunahan nya na ako.

"I've been searching you for months. You're real father ask me to find you. Hindi ko alam na mapupunta ako sa lugar mo. So I stole that time to get to know you better. and I want to get closer to you—" isang lagapak ng malakas na sampal ang nagpatigil sa kanya.

Namanhid ang palad ko. Nag iinit ang sulok ng mata ko.

"Walang hiya ka! Akala ko..." Minahal mo ako,gago ka!

Napahawak sya sa pisnge nya at hinimas iyon.

"Bakit?,ganun nalang ba ang lahat sayo,simula ng sisirin mo yung kuwan ko?" Tumutulo na ang mga luha ko. Wala na akong kontrol.

Hindi sya ngumiti hindi rin sya naka simangot. Wala lang talaga syang reaksyon. Anong klaseng tao ito? Hindi man lang pinapakiramdaman itong dinadamdam ko!

Pinunasan ko ang luha ko gamit ang laylayan ng aking damit,malakas na kasi ang agos nun. At wala na akong pake kung nakatingin na sya saakin.

"Kinaya ko,e. Tinago kita,kinupkop kita! Tapos sasabihin mong sorry,dahil hindi naman totoo at akting lang ang lahat ng iyon?" Walang awat na tumulo ang luha ko sa pisnge.