Addicted...( new imagination ) book 2

Chapter (18) I can't live without you

Bai Luo Yinဦးေလးဟာ
လက္ထဲက ကိုင္ထားတဲ့ တုတ္
ျပဳတ္က်သြားရေလာက္ေအာင္
ဆြံအသြားခဲ့တယ္
ျပဴးက်ယ္ဝိုင္းစက္ေနတဲ့
မ်က္လံုးအစံုနဲ႔

(Yin Zi မင္းဘာေျပာလိုက္တယ္? )

Bai Luo yin ဟာ
သူ႔ဦးေလးကို
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ၾကည့္ေနမိတယ္

Bai luo yinရဲ႕ ဦးေလး
Ma Tuဟာ စိတ္ပူပန္ႀကီးစြာနဲ႔
Bai Luo Yinေဘးထိုင္ခ်ကာ
Bai luo yinရဲ႕
ပခံုးႏွစ္ဘက္ကို
ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း

(အဲအိမ္က
တို႔ရြာမွာ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္
စရာေကာင္းလဲ
သိလား yin zi
ဒီအိမ္ထဲကို ဝင္သြားတဲ့
သူတိုင္းျပန္ထြက္မလာေတာ့ဘူး
တစ္သက္လံုးအဲလူကို
ငါတို႔မေတြ႔ရေတာ့ဘူး
မင္း မင္း ဘယ္လိုမ်ား
ဝင္သြားတာလဲကြာ )

(ဦးေလးေတာင္းပန္ပါတယ္
စိတ္ပူေအာင္လုပ္ခဲ့မိလို႔)

Bai Luo Yin က
သူ႔ဦးေလးကို
ဖက္ထားၿပီးေျပာလိုက္တယ္

( မေသေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္းကြာ)

ေနာက္ေတာ့
အရမ္းသမာဓိ႐ွိတဲ့အသံနဲ႔
သူ႔ဦးေလးက
bai luo yinနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး
ေျပာတယ္

(Yin zi ဒီအေၾကာင္း
ဘယ္သူမွ မေျပာနဲ႔
ႏို႔မို႔ဆို မင္း.
mediaေပၚေရာက္သြားလိမ့္မယ္
ဒီအိမ္ကို သတင္းေထာက္ေတြက
တစ္ခ်ိန္လံုးစမ္းစစ္ေနတာ
ဟိုတေလာကေတာ့
သူတို႔လူအေယာက္ငါးဆယ္ေလာက္
အဲအိမ္ထဲဝင္ၿပီး
cctvေတြတပ္ၾကေလ့လာၾကနဲ႔
ျပန္လည္းထြက္လာေရာ
တစ္ေယာက္ပါမလာဘူး
အဲတစ္ေယာက္ကို
ဒီေန႔အထိ ေသလား႐ွင္လား
ဘာမွမသိရဘူး)

Bai luo yinမ်က္လံုးျပဴးေနၿပီ
သူတို႔သက္ေတာင့္သက္သာ
ဝင္ထြက္ခဲ့တဲ့ေနရာက
သူမ်ားေတြအတြက္ခက္ခဲေနတာကိုး
Bai luo yinကစိတ္လူပ္႐ွားေနတဲ့
အ သံကို ထိန္းရင္း

(အထဲမွာ သူတို႔ဘာေတြ႔ရလဲ?)

( ထူးဆန္းတာက cctvေတြမွာ
မီးပ်က္ေနတဲ့အတိုင္းပဲဘာမွမေပၚဘူး
အထဲမွာလဲဘာမွ
ထူးဆန္းတာမေတြ႔ရဘူး
သူတိုမွတ္တမ္းတင္
ဗီဒီယိုကိုျပေတာ့
ဟာလာဟင္လင္း
အိမ္ပ်က္ႀကီးတစ္လံုးပဲ
ဘာပစၥည္းမွေတာင္မ႐ွိဘူး)

Bai luo yinသူျမင္ခဲ့တာေတြကို
မ်ိဳခ်ထားလိုက္တယ္
အဖိုးေျပာတဲ့ တျခားသူေတြ
သူဆီေရာက္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ
အခုလက္ခံသြားတယ္