Aras: Bu da neydi?
Aras: Neden bağırdın o çocuğa herkesin içinde?
Mevsim: Beni sevdiğini söyledi.
Mevsim: Bence yeterli bir sebep.
Aras: Bence değil.
Mevsim: Bana oldukça ters düşen görüşlerin umrumda bile değil.
Aras: Bazen çok saçmalıyorsun, Mevsim.
Aras: Seni o siyah kalbine rağmen sevebilen insanları herkesin içinde aşağılayacak kadar aşağılıksın.
Mevsim: Buna kim karar veriyor?
Mevsim: Sen mi?
Mevsim: Hiç sanmıyorum.
Aras: Ben değilim buna karar veren.
Aras: Bütün dünya.
Mevsim: Bütün dünya diyerek kastettiklerin umrumda değil.
Mevsim: Benim umrumda olan tek kişi var.
Mevsim: O da biliyor beni zaten.
Mevsim: O yüzden beni vicdanımdan vurmaya çalışmayı kes.
Mevsim: Çünkü o vicdan denilen şey hiç kimsede yok.
Aras: Yanılıyorsun.
Mevsim: Yanılmıyorum.
Mevsim: Allah aşkına, insanlar her şeyi gösteriş için yaşıyor.
Mevsim: Herkes o kadar duyarsız ki...
Mevsim: İnsanlar öldürülüyor,
Mevsim: Hiç kimsenin umrunda olmuyor.
Mevsim: Çocuklar annesiz kalıyor,
Mevsim: Kimsenin umrunda olmuyor.
Mevsim: Babalar eve ekmek götüremiyor,
Mevsim: Kimsenin umrunda olmuyor.
Mevsim: Herkes berbat şeylerin peşinden koşuyor
Mevsim: Para, güç, iyi bir meslek, daha çok para, daha çok güç, daha iyi bir meslek...
Aras: Bu kadar güzel rol yapabilmen beni duygulandırdı.
Aras: Bunların hepsini sen de yapıyorsun çünkü.
Mevsim: Yapmıyorum demedim.
Mevsim: Ne de olsa para önemli,
Mevsim: Güç önemli.
Mevsim: Para çocukları annesiz bırakabiliyor
Mevsim: Veya annelerine kavuşmalarını sağlayabiliyor
Mevsim: Yani para,
Mevsim: Sevgiyi bile satın alıyor.
Mevsim: Uzun lafın kısası
Mevsim: Para önemli.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İyi Kötü | Texting
Short Story(Tamamlandı.) Mevsim: Anne, dayanamıyorum. Mevsim: Canım o kadar acıyor ki... Mevsim: Bu koca villada hapsolmuş gibiyim. Mevsim: Babam olacak adam yüzüme bile bakmıyor. Mevsim: Benim ondan nefret ettiğim gibi o da benden nefret ediyor, biliyorum. Me...
