İyi Kötü | Texting

《39》

"Şunu da assana."

Aras alttan bana spor salonunu süslememiz için bize verilen pembe süslerden birini daha uzattığında sıkıntıyla bir nefes verdim ve merdivenin üzerinde dikkatli bir şekilde arkamı dönüp Aras'ın bıkkınca uzattığı süsü aldım ve diğer süslerin yanına düşmemesi için özenle astım.

İki saattir şu süslerle uğraşıyordum. Daha doğrusu uğraşıyorduk.

Derin bir nefes aldıktan sonra "Bir bitmedi ya..." diye mırıldanan Aras'a bakmaya çalıştım ama takdir edersiniz ki bir merdivenin en üst basamağındayken bunu yapmak o kadar da kolay olmuyordu.

"Al benden de o kad- Ay!"

Ayağımın hafif olduğum için benim çıktığım merdivenden kaydığını hissettiğimde ağzımdan kaçan çığlığı engelleyemedim. Aras'ın bakışlarını ani bir düşüşte olduğum için göremezken kahverengi gözlerimi sıkı sıkıya kapattım.

Zemine yapıştığımı değil, iki güçlü kolun beni tuttuğunu hissettiğimde nefesimi korkulu bir yavaşlıkla bıraktım ve gözlerimi korka korka araladım. Görüş alanıma giren ilk şey bir çift kahverengi göz olurken belli etmeden yutkundum çünkü okula geri döndüğünden beri benimle uğraşan, yakışıklı olduğunu daha onu ilk gördüğümde kabullenmeme rağmen bunu ona asla söylemeyeceğimi düşündüğüm çocukla haddinden fazla yakındık, burunlarımız neredeyse birbirine değecekti.

Kalbimin hızlanmasına bir anlam veremezken kahverengi gözlerimi kırpıştırdığımda içlerindeki duyguyu seçemediğim gözlerini bir şeyden kaçarmışçasına hızlıca üzerimden çekti.  

Kollarındaki bedenimi yere bırakmak için hamle yaptığımda ne yapacağını anlayıp işini kolaylaştırdım.

Ayaklarım yere değdiğinde aramızda gergin bir sessizlik oluştu. Ben inatla onun yüzüne bakmıyordum, oysa inatla benim yüzüme bakıyordu.

İnce, uzun parmaklı elimi kahverengi saçlarımın gizlediği enseme götürdüm çekingence. "Ben diğer süslemelere bakayım." diye mırıldandığımda kendini sırıtmak için zorladı ama sırıtışı yüzünde o kadar eğreti duruyorduk ki beş yaşındaki çocuğu bile kandıramazdı sırıttığı yalanına.

Hızlıca arkamı döndüğümde belli etmemeye çalışarak derince nefes aldım. Hayatımda hiç hissetmediğim bir şeyi hissetmiştim ve bu şey her neyse ondan uzaklaşmam hatta gerekirse kaçmam gerektiğini düşünüyordum.