SERIES 1 : MY DEMONIC MAFIA

CHAPTER 11 : HOME

Tumingin ako sa paligid at doon kulang pansin na nakarating na ako sa tapat nang bahay namin.

'My Family'  napahikbi ako sa iisiping makikita ko na sila ulit after a year, at dahil sa emosyon ko kinabig ko itong kasama ko at yinakap nang mahigpit.

"Salamat.... salamat, sobrang salamat Simon. Ang saya ko.. " napa tears of joy nalang ako.. Wala eh, mahina talaga ako pagdating sa mga taong mahal ko at mahalaga sakin.

'Like how I felt when Denver is around.'

Forget about him Cali because this is the ending of your one sided love story.

'Forget about him and start a new beginning with your Family.'

Simon chuckled softly and then he whispered to me.

"Your Welcome and I'm happy that I helped you." napakalas ako dito nang parang naramdaman kung nag iba ang atmosphere..

Awkward naman nito..

"Sa-salamat talaga Simon, even if ngayon lang tayo nagkakilala.. Thank you of being nice to me. " ngiti lang ang tugon nito at senenyasan akung pumasok na.

I deeply breath out, lumabas na ako kahit walang suot na heels dahil bitbit ko lang ito. Napalingon ako kay Simon nang tawagin ako nito saking pangalan.

"You know what? Someone says the pain you felt today is the strength you feel tomorrow and I believe, your in pain. So keep up, and by the way.. I do know you from the start. " pagkasabi nun ay pinatakbo na nito ang sasakyan.

And me just standing and widen eyes, kilala nya na ako? How? She knows me, dapat na ba akung kabahan at mag tago na baka mag sumbong siya? 

Simon looks he know who is Denver , Ang daming katanungan na gumugulo saking isipan at ni isa nun wala man lang kasagutan.

Napa igtad ako nang may maramdaman akung humawak sa balikat ko kasabay nun ang pag lingon ko. Si Manong Oscar, ang security guard dito.

At mukhang hindi ako nito makilala, it is because hindi ako maayos tignan tonight? Ngumiti nalang ako dito nang maagi akung sinusuri.

"Miss, anong ginagawa mo dito? Naligaw kaba? Aba kay lalim na nang gabi, baka ikay mapano at mag alala pasaiyo ang iyong pamilya at mabuti pa umuwi kanang bata ka. " mabait talaga itong si manong at maalalahanin. Ang swerte nang mga anak niya.

Tumikhim ako at ngumiti nang pagkatamis.

"Ma-manong? Ako po ito.. Si Cali. " maluhang luha ko pang anya, tumitig lang ito sa akin at nang mukhang namukhaan ako nito nang bumakas dito ang gulat.

"Dios mio kang bata ka, nasaan ka galing at kay tagaal kitang hindi nakita? Bakit ngayon kalang nagparamdam? Bakit ganyan ang iyong kasuotan? " napatawa nalang ako at napayakap dito, para ko naring pangalawang papa ito.

"Mahabang Storya po manong. Sila
D-Dad? Nasaan sila? " kinakabahan kung tanong.

Malumanay itong ngumiti at sinabing nasa loob sila, kaya naman hindi na ako nag paligoy ligoy pa, tinakbo ko ito at tinahak ang daan papasok sa mansyon.

Namis ko tong lugar nato, ang mga halaman ni Mommy.

Pagkapasok ko palang, napahagulgol nalang ako nang makita ko ang Dad na naka upo sa sofa at nag babasa nang diyaryo.

Busy ito sa binabasa at naka salamin pa ito.

Lumapit ako dito at tumayo sakanyang harapan. Napa angat ang tingin nito sa akin at rumehisto ang kagulatan sakanyang mukha.