SERIES 1 : MY DEMONIC MAFIA

CHAPTER 20 : GET TO KNOW SIMON

Napatayo ako sa pagka kaupo sa kama  ng makarinig ako ng busina.

'Nandyan na siya? ' napangiti ako at nagmamadaling bumaba pero nasa kalagitnaan palang ako nang hagdan ng matapilok ako at mabuti nalang hindi ako na out of balance dahil tyak na mahuhulog talaga ako.

"Ah! aray.. " napatigil ako at napaupo sa isang baitang. 'bakit ba ang tanga tanga ko? yan tuloy! '

I stare at my sprained ankle and massage it lightly and it cause me moan painfully. 'shit! ' after massaging my ankle for a minutes I try to stand.

It's already minutes ago pero bakit wala parin si Denver? E akala ko ba siya yung bumusena kanina? O baka mali ako?

'mali ka nga, sobra mo kasi siyang namiss kaya yan ang nangyari sayo. ' 

"Ang sakit.." ininda ko ang sakit at pilit na tumayo na nagawa ko naman pero hindi pa ako nakatuwid ng tayo ng kumirot ito sa sakit dahilan para mabuwal ako pero nagulat ako ng may humawak sa mga braso ko at inalayan ako sa pagtayo.

"Salamat—" natigilan ako ng makilala ko ang taong nasaharapan ko. "S—simon... Ikaw nga! A—anong ginagawa mo dito? " puno ng nagtataka kung tanong dito.

Sumilay naman ang mga ngiti nito at parang nag aalinlangan na sagutin ang tanong ko na nagpakunot ng mga nuo ko.

"Saan pala punta mo? Tulungan na kita. " Simon changed the topic kaya naman ngumiti nalang ako dito at nagpahatid sa salas. I can feel that his avoiding my question and it's making me curious.

Tinulungan ako nitong makababa habang hawak nito ang braso ko, ramdam ko sa mga galaw nito ang pag iingat, I groaned in pain dahil sa ankle ko pero ininda ko ang sakit, 'malapit ko nang maabot ang sofa! ' pero kakaupo ko lang nang makarinig kami ng malakas na tikhim.

Nilingon ko ito at napangiti sa taong nasa harapan ko.

"Denver. " masaya kong sambit, pero kaagad nawala ang ngiti ko nang makita ko kung paano ito tumitig samin ni Simon. Kunot nuo itong nakatitig samin at ang matalim ang tingin nito.

"Why are you frowning? " 'galit ba siya? why? '

I can see how he gritted his jaw like he's ready to kill.

"Get that hands keep to yourself Simon, or I will get rid of it. " malamig ang boses nito na puno ng pagbabanta, parang nanayo ang balahibo ko sa boses nito.

At dahil sa sinabi nito sabay naming tinitigan ang braso ko kung nasaan ang kamay ni Simon na nakahawak sakin at para itong napapaso na binitawan ang braso ko.

"My apologies my lord. " yumuko ito napara bang seryoso pero mababasa ko sa boses nito ang sarkasmo nang sabihin nito ang 'my lord' .

"Tsk! " Denver is annoyed I can tell. Inis itong humarap sakin at tinitigan ako ng matiim.

"B—bakit? "

"You let this man touch you." ako naman ay natigilan sa sinabi nito pero magsasalita pa sana ako ng umalis na ito sa harapan ko at tinungo ang hagdan at ako naman ay nakasunod lang ang tingin dito, hanggang sa mawala na siya sa paningin ko.

"Hindi nya manlang ako pinag explain. " mahina kung bulong sa sarili ko.

"Just let him be, " I was interrupted by Simon words, seseryosohin ko na sana ang sinabi nito pero nakita ko kung paano kumislat ang mga mata nito na parang naaaliw sa nakikita.

Nakita siguro nito ang pagtitig ko sakanya nang malalim dahil ngumiti ito at nakapamulsang humarap sakin.

"My lord is just jelly."