ျမဴးၾကြေသာဂီတသံသည္ သံုးထပ္အေဆာက္အဦးျဖစ္ေသာ ေစ်း၀ယ္ခန္းမၾကီးအတြင္းမွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚေနသည္။ ေအးစိမ့္ေနေစသည့္ ေလေအးေပးစက္ေၾကာင့္ ပူအိုက္ေနေသာ အျပင္မွလွမ္း၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ စိမ့္ခနဲ ၾကက္သီးထသြားေစသည္။ ေစ်း၀ယ္ခန္းမၾကီး အ၀င္ေပါက္၀တြင္ အလွကုန္ပစၥည္းမ်ား ေၾကာ္ျငာေနေသာ ခပ္ငယ္ငယ္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္က ကမ္းေပးေသာ ေၾကာ္ျငာစာရြက္ကို ျဖိဳးၾကီး လွမ္းယူလိုက္သည္။ ကေလးမေလးႏွစ္ေယာက္ကို ျပံဳးျပႏွုတ္ဆက္လိုက္ေသးသည္။
"ျဖိဳးၾကီး.. ဘာလို႔ယူေနတာလဲဟ နင္အလွျပင္မလို႔လား။"
၀ါငယ္က ရယ္သံႏွင့္ေမးေတာ့ ျဖိဳးသီဟ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။
"ဟာ.. မဟုတ္ပါဘူး။"
"ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြမို႔ အားေပးတယ္ေပါ႔။"
"၀ါငယ္ရာ.. သူတို႔လည္း အလုပ္လုပ္ေနတာ။ ငါ႔အတြက္လည္း ဘာမွအပန္းၾကီးတာ မဟုတ္ဘူး။"
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔သံုးေယာက္ Shopping mall ထဲေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အဓိက တရားခံက ၀ါငယ္ျဖစ္သည္။ ၀ယ္စရာရွိသည္ဆိုကာ ကၽြန္မကို ဖုန္းဆက္ေခၚသည္။ အထုပ္ဆြဲဖို႔ အားကိုးရသည္ဆိုျပီး ျဖိဳးသီဟကိုပါ ေခ်ာဆြဲဖို႔ မေမ့ခဲ့။
"အပန္းၾကီးတာေပါ႔။ ကိုယ္လိုအပ္တဲ့ စာရြက္လည္းမဟုတ္ဘူး။ ဒါၾကီးကို အမွိုက္ပံုးထဲ ပစ္ရဦးမယ္။ အမွိုက္ပံုး မေတြ႔ရင္ အိတ္ထဲထည့္ တစ္လမ္းလံုးသယ္ရဦးမယ္။"
"၀ါငယ္ရာ။ ကေလးမေလးႏွစ္ေယာက္ဖက္ကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားေလ။ သူတို႔မွာ ဒီစာရြက္ေတြေ၀ေပးရမယ့္ တာ၀န္ရွိတယ္။ ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနသူေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ လစာေလးမျဖစ္စေလာက္နဲ႔ လူတိုင္းကို ဒီေၾကာ္ျငာစာရြက္ေတြ ေ၀ေနရတာ။ အားလံုးက လိုလိုလားလား ယူသြားၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္ရြက္ေလ်ာ႔လည္း တစ္ရြက္ေပါ႔ဟာ။"
"အဲ့ဒီလိုေျပာေၾကးဆို အကုန္အက်ခံျပီး ေၾကာ္ျငာစာရြက္ေတြ ရင္းႏွီးထားသူေတြအတြက္ကေရာ။ အခုမွ လုပ္ငန္းစေနတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ ေခ်းငွားျပီး အရင္းအႏွီးလုပ္ထားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ အခု နင္က အားနာျပီး စိတ္ထားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ယူေပးလိုက္ေပမယ့္ သူတို႔လုပ္ငန္းအတြက္ ဘယ္မွာအက်ိဳးရွိလို႔လဲ။ တကယ္လိုခ်င္သူတစ္ေယာက္ လက္ထဲေရာက္မွ အက်ိဳးရွိမယ့္ကိစၥကို နင့္ေၾကာင့္ ေၾကာ္ျငာစာရြက္ အလဟႆေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီ။"
YOU ARE READING
စကတည်းက မှားခဲ့သည်
Humor(Unicode & Zawgyi) အစကတည်းက မှားခဲ့တဲ့အမှား အဆုံးရောက်မှ မှန်နိုင်ပါဦးမလား..
