laz yarim [boyxboy texting]

ly [41]

Dünkü sıcak anlardan sonra-daha doğrusu benim için sıcak anlardı- sabah kahvaltı için kalkmıştık. Annem güzel bir kahvaltı hazırlamış 'spor yapmaya çıktım' adlı bir not bırakmıştı masanın üzerine. Sorun şuydu ki annem spor yapan birisi değildi, hele bunun için evden çıkacak biri hiç değildi. Canım annem damadıyla iki romantik an yaşamam için bizi baş başa bırakmak istemişti demek ki. Anneme kocamab bir teşekkür borcum olduğunu kafama yazıp sandalyeye oturdum. Egeberk, o kadar geriliyordu ki küçük mutfağımızı bilmem kaçıncı kez geziyordu gözleriyle.

''Ee beğendin mi bari mutfağımızı? Ne zaman istemeye geliyorsunuz?'' rahatlaması için söylediğim cümle onu gülümsetmişti. Ah oldu mu bu canımıniçi? Sen ben evde tekiz ve sen bana gülüyorsun...Atahan sakin olmalısın dostum.

"En yakın zamanda, geliyoruz annemgille.'' diye devam ettirdi benim başlattığım oyunu. Ben de hafifçe kıkırdayıp yemeğe koyuldum. ''Ye ye, onları seni yemeyecekler Egeberk sen onları yiyeceksin!'' hâlâ önündeki kahvaltılıklara bakan Egeberk'e ekmek uzattım. ''Şöyle bandıra bandıra yiyeceksin hem de! Annem gelince şikayet ederim bak seni, bu konuda çok sıkıdır.''

Korkudan mıydı yoksa midesinden gelen isyan başlangıcı sesinden miydi bilinmez ama benden sonra kahvaltıya başlayan herif önünde ne varsa silip süpürmüştü. Ay evlendiğimiz de beni de yerdi bu herif. Aman canım yesindi kocam değil miydi, yerdi tabii hakkıydı.

Kahvaltıyı bitirip bulaşıkları da halletmiştik Egeberk ile birlikte.

Birkaç saat boş oturmadan sonra annem sahte sporundan dönmüş, börek getirmişti kadın yanından insan az çaktırmazdı, neler yaptığımızı falan sormuştu. Aklı sıra laf almaya çalışıyordu ama anneciğim senin bu çekingen oğluşun ve bu odun mu odun ama bir o kadar da yakışıklı damadın varken ne olabilirdi ki Allah aşkına. Elimiz birbirine bile değmemişti. Hadi ama saçma bir dramanın içine düşebilirdik, bulaşık yıkarken ellerimiz birbirine değebilirdi, ben yukarıdaki dolaba ulaşmaya çalışırken kayıp düşebilirdim ve Egeberk beni tutabilirdi sonra gelsin uzun süre bakışma ve akabinde öpüşme. Ama yok anacım elimizin ufak bir yeri bile değmemişti. Bunlar anca dizilerde ve kitaplarda olurdu. Ama biz ne bir filmin basrolüydük ne de bir kitap karakteri. Biz sıradan Atahan ve sevdiği Egeberktik. Kendi dünyamızın başrolü, ileride yazılacak romanımızın baş karakterleriydik.

Of, ben çocuğu bir daha nerede bu kadar yakından görebilecektim ki. Gidene kadar zamanım vardı, dizinin en çok izlenen bölümünun bir sahnesini, romanın en göz alıcı paragrafını gerçekleştirmeliydim.

BU KURGUYA ÖZEL OLAN İLHAM PERİLERİMİ KİM ÇALDIYSA GERİ VERSİN YOKSA BÖYLE B*KTAN BÖLÜM GELEBİLİYOR. HEPİNİZDEN BU BÖLÜM ADINA ÖZÜR DİLİYORUM, İLHAM PERİLERİMİ DE...NEYSE SAKİNİM SİZİ SEVİYORUM VE YORUM İSTİYORUM MUAH 💋

*DİPNOT: DÖVÜŞ'Ü OKUMAYAN KALMASIN YOKSA KIZARIM SİZE ÇÜNKÜ ÇOK İÇİME SİNEN BİR KURGU O. LÜTFEN BOLCA YORUM ATIN ONA DA.