ly [44]

7.4K 473 191
                                    

''Evet, aslında annem Rizeli babam Trabzonlu ve 4 yaşına kadar da Ordu'da yaşadım.''

''Vay be, millet para bulamaz sen çocukluktan yapmışsın Karadeniz turunu.'' dedim gülerek. Cidden birkaç şehre daha gitmiş olsa yarısını tamamlayacaktı turun.

''Aslında gerçekten sadece birkaç şehrim kaldı tamamlanmasına, ders çalışmam gerektiği için başladığım turu tamamlayamadım. Bir kuzenim ve iki arkadaşımla birlikte yapıyorduk turu. İşte şimdi de büyüdük benim zamanım olunca diğerlerinin olmuyor falan o yüzden kendim gezeceğim herhalde son kalan yerleri de.'' diyerek peynirden bir çatal aldı. Gece kahvaltı için anlaşmıştık ve şimdi güzel bir serpme kahvaltı yapıyorduk karşı karşıya. Herif hayata bir sıfır önde başlamıştı. Çocukken hayalım Türkiye turu yapmaktı, sonra da dünyaya açılacaktım. Ama bu hayalimi gerçekleştirmek için gittiğim şehirler bir elin parmak sayısını geçmiyordu.

''Neyse evlendikten sonra birlikte gezeriz artık!'' dedim tüm muzhipliğimle. Daha biraz önce yudumladığı çay genzine kaçmış gibi bir anda öksürmeye başladı. Başta gülsem de gözlerinden yaşlar gelecek kadar öksürünce yanına doğru gittim. Sırtına vurmaya başlayıp yukarı bakması için çenesinden tutup kafasını kaldırdım. Birkaç dakikadan sonra normale dönmüştü sonunda. Az kalsın çocuğun sonu oluyordum, sonu olmak istediğim şey bu değildi halbuki.

''İyi misin? Gerçekten çok korktum.'' diyerek omzunu pat patladım. Kafasını bana çevirip gözleriyle onayladı. ''İyiyim, sadece biraz gidip geldim. O beyaz ışığı net bir şekilde gördüm cidden.''

Kafamı eğerek konuştum..''Ben gerçekten üzgünüm öyle ani şeyler söylememem lazımdı.''

''Hayır hayır dileme, hâlâ alışamamış olmak benim suçum.'' diyerek sıcak bir gülümseme verdi bana. Ben de gülümseyip yerime oturdum. Çocuk ağzındaki lokmasını bitirene kadar konuşmayacaktım artık, evlenene kadar sağlam kalması gerekliydi evlendikten sonra tüm sahalar bizimdi.

''Benimle bir yere gelir misin?'' dedim bardağındaki son yudumu içtiğinden emin olarak. Kafasını masadan kaldırıp bana baktı. ''Nereye?'' dedi.

''Saçımı boyatmak istiyorum seninde orada olmanı istiyorum gelir misin benimle?'' deyince başıyla onayladı.

Uzun zamandır bu düşünce vardı aklımda ama cesaret edememiştim. Fakat o buradayken yürek yemiş misali olduğum için boyatmayı geçtim  tamamen kazıtabilirdim de.

&&

Kuaför son olarak saçıma son şeklini verirken acayip heyecanlıydım. Egeberk ile buraya gelmiştim ama son halini görmeyi sona bıraktırmıştım. Yani şu an bulunduğum yerde değil bekleme salonundaydı. Son dokunuşları da yapıp bitirdi. Artık ben sarışındım, tabii çakma bir sarışın.

Kuaför yardımcısı çocuğa Egeberk'i çağırmasını söyleyip ayağa kalktım. Beğenecek miydi acaba? Çok heyecanlıydım, tırnaklarımı sevmesem şu an onları kemire kemire bitirmiştim. İçeri gözleri kapalı bir şekilde giren Egeberk'e gülümsedim. Ben ondan böyle bir istekte bulunmamıştım, yaptığım oyuna kendince devam ediyordu işte. Ben çocuğu sevmeyip de ne yapsaydım?

''Gözlerini açabilirsin!'' dediğim anda gözlerini açtı ve direkt gözleri beni buldu. Birkaç saniye bir şey demeden direkt olarak gözlerime baktı.

Sonunda ağzını açabildiğinde ''Atahan, gerçekten çok güzel olmuş.'' dedi. Kocaman gülümseyerek teşekkür ettim.

''Gerçekten beğendin mi?''

''Asla aksini düşünmedim ki, sümük yeşiline boyasaydın da yakışırdı.'' diyerek güldü.

&&

Kuaförden çıktıktan sonra saat akşama dönmüştü. Kuaförde işlemler çok uzun sürmüştü çünkü. Egeberk taksiyle eve bırakmayı teklif ettiği için  şu an onunla birlikte evimin önünde duruyorduk. ''Gerçekten gelmeyeceğine emin misin?'' kafasını yine onaylar bir şekilde salladı. ''Dönmem lazım otele ama dediğim gibi gitmeden önce geleceğim buraya, sözüm olsun.'' deyince onu onaylamak zorunda kaldım. ''Bugün benimle kahvaltı yapıp saatlerce kuaförde beklediğin için teşekkür ederim.'' diyerek taksiden inmeden önce yanağına eğildim fakat o da bunu yapmak için eğilmiş olacaktı ki biz garip bir durumun içine düşmütük. Çünkü dudaklarımın altındaki bu yumuşak ten yanak olamayacak kadar dudaktı.

&&

@atahanyenilmez: mes lèvres ont eu leur premier bisou aujourd'hui

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

@atahanyenilmez: mes lèvres ont eu leur premier bisou aujourd'hui

KLİŞE BUT FEELS. KLİŞEYİ GERÇEKTEN SEVMİYORUM DİYEN YALAN SÖYLER FALAN DİYORMUŞUM ALZNWOSJWOS NEYSE 100K OLAMAYA ÇOK AZ KALDI YEEEEEEY. BU KURGUYA BAŞLARKEN BÖYLE BİR ŞEY OLABİLECEĞİ AKLIMIN UCUNDAN DAHİ GEÇMEMİŞTİ FAKAT SİZLER SAYESİNDE 25K 50K DERKEN SONUNDA 100K'YI DA GÖRECEĞİZ. HEPİNİZİ ÇOOOOK SEVİYOR ELLERİNDEN GÖZLERİNDEN KOCAMAN KOCAMAN ÖPÜYORUM 💋

laz yarim [boyxboy texting]Where stories live. Discover now