Authentic Love

Chapter 31

Deanna

Di ko alam na nakatulog pala ako at nagising na wala si Jema sa tabi ko.

Halla. Baka nagbigti na.

Oa mo Deanna.

Kaya agad akong lumabas at hinanap ito. Nag aalala ako.

Nang biglang lumabas ito sa kusina.

"Bakit ka ba sumisigaw?" sabi nito

"Gosh! I thought something bad happens to you." sabi ko at yinakap siya agad

"Parang bungal. Nagluto lang ako." sabi niya at humiwalay sa pagkakayakap ko

"I get worried." seryosong sabi ko

"Gutom lang yan. Kumain na tayo at tanghali na." sabi nito

Sumunod nalang ako sa kanya sa kusina. At nagulat ako sa nakita ko ang dami naman ata niluto niya.

"Para saan to? Ang dami naman? May kasama ba tayong kakain? Bumalik ba si Dean? Asan siya?" sunod sunod na sabi ko

Oo na ako na oa.

"Ang oa mo Wong. Ano ako tanga para pabalikin siya. No way! Tsaka tayo lang kakain. Pa thank you ko sayo dahil pinuntahan mo ako kagabi kahit nakatulog na ako. At sa pagbantay mo sa akin." paliwanag niya

"Diba sabi ko malakas ka sakin." sagot ko

"At bakit mo naman ginawa sa kapatid mo yun? Magkapatid kayo, aber!" tanong niya

"Walang kapakapatid kung yung taong MAHAL ko na nasaktan." seryosong sagot ko at inemphasize talaga yung word na mahal

Pero di ito nagsalita at parang di naintindihan sinabi ko.

"Ano?" tanong nito

"Iniwan ka lang nabingi kana." sabi ko nalang

"Baliw! Ano nga?" sabi nito

"Ang sabi ko, mukhang okay kana agad ha." pag iba ko nalang ng sinabi ko

"Ah, wala naman ako mapapala pag nagmukmok ako or umiyak ng umiyak diba? Kapag ginawa ko ba yun, babalik siya? Mapapawi lahat ng sakit?" sagot nito at umiyak na naman kasasabi lang na di iiyak e

"Sssshhhh, tama na. Nasa harap tayo ng food." sabi ko

"Sobrang sakit kasi nagpapakatatag lang ako pero ang totoo di ko na kaya." umiiyak parin siya

Kaya tumabi ako sa pwesto nito at yinakap siya. Kamahal mahal kang tao pero bakit niloloko ka at masaklap yung kapatid ko pa nanloko sayo.

"Tama na, okay. I promise i'll never leave you. I'm always here if you need someone to talk, someone to laugh with, someone to cry on. I'm always at your side since from the beginning i never leave you. Look, i'm sorry for what my twin brother did to you. Nasayo na lahat pero nagawa parin niyang magloko. Wag mo na siya iyakan. Mas madami pang deserved ka at deserved mo rin. Nasa tabi tabi lang. Kaya tama na yan at kumain na tayo." mahabang sabi ko

Tulad mo Wong, ganun ba?

Pinunasan na niya mga luha nito at tumingin sakin.

"Tama ka. Thank you ha kasi nandyan ka parin." sabi nito

"Kain na tayo." sabi ko at ngumiti rito

Nilagyan ko na ang plato nito at akmang susubuan ito.

"Iniwan lang ako at di naputulan ng kamay." sabi nito

"E bakit sa gusto kita subuan e." pout na sabi ko