WE HAD TIME－TONY STARK [TAMAMLANDI]

𝘤𝘩𝘢𝘱𝘵𝘦𝘳 𝘰𝘯𝘦

GENÇ kadın büyük binanın içinde ezbere bildiği yolları hızlıca adımlarken bir yandan da onu bu saatte çağıran Fury'nin söyleyeceği şeyin önemli olmasını umuyordu.Kırmızı elbisesini yukarı çekiştirip merdivenlerden hızlı adımlarla indi, zemin kata gelmesine iki kat kala trabzanlara yaslandı ve telefonunu çıkardı.

Randevuya çıktığı adama kısa bir özür mesajı yazıp gönderirken asla kendine ait bir hayatı olamayacağını düşünüyordu.

Aklına gelenlerle başını iki yana sallarken aşağıya bakmak için arkasını döndüğünde iş arkadaşlarından birini gördü.

Hiç görmediği bir adamla karşı karşıya hararetli bir konuşmanın içindeydi genç kadın. Carmen kaşlarını çatarak sakince birkaç adım geri gitti.

Gözükmemek için sıralanmış kargo kutularıdan birinin arkasına geçip eğilirken her şeyi duyabilmek için ses çıkarmamaya çalışıyordu.

"Her şeyi planladım, tarihleri ileriye alamayız!"kadın her zamankinin aksine kızgın gözüküyordu, neşeli gülümsemesi suratından silinmiş yerini öfkeye bırakmıştı.

"Ters giden bazı şeyler var. Sadece altı ay ileri aldık, sorun çıkmayacak." Kadın yerinde duramayıp volta atarken adam konuşmaya devam etti, "Hydra açığa çıktığında ve S.H.I.E.L.D. çöktüğünde bu davranışın için ödüllendirileceksin ajan. Yaptıkların boşa gitmeyecek, endişelenme."

"Sadece altı ay.Bir gün bile uzarsa tüm planı yakarım." Başıyla onayladığında selamlaştılar ve adam depodan çıktı.

Carmen ani bir hareketle doğrulmaya çalıştığında elbisesinin yırtılma sesi boş depoda yankılandı, "Siktir, siktir."

Hareket etmeden beklemeye devam etti, yaklaşan adım seslerini dinlerken çaresizce gitmiş olmasını ummaktan başka yapabileceği bir şey yoktu. Kalkarsa anında açığa çıkardı ve geçen saha görevinin hatırası olan daha iyileşememiş olan kurşun yaralarıyla pek bir şansı olmazdı.

İçinden sakince altmışa kadar saydı ve başını hafifçe dışarı çıkardı, kimseyi göremeyince ayağa kalktı, arkasına dönmüştü ki ensesinde hissettiği soğuklukla yerinde kaldı.

"Carmen Johansson, görüşmeyeli uzun zaman oldu." kadının sesi kulaklarını tırmalıyormuş gibi hissediyordu, gerçekten de hainin o olacağı kimsenin aklına gelmezdi.

"Takdir etmeliyim, kimse anlayamadı." Carmen arkasını dönüktü ama yine de kadının gülümsediğini hissedebiliyordu. "İnsanlar kolayca manipüle edilebilir, Carmen. Bunu en iyi senin bildiğini düşünüyordum?" Kadın silahı ensesine biraz daha bastırdığında Carmen ani bir hareketle kolunu çevirip suratına yumruk attı. Silahı aşağı düştü ve kadın geriye doğru sendeledi ama pek etkilenmişe benzemiyordu.

Gözü kırmızı elbisenin yırtılmış kısmına kaydı, karnına bir tekme atıp kumaşı çekti ve hızlı davranarak uzamış kumaşı Carmen'in boynuna doladı, ayağını bileğine bastırıp onu trabzanlara dayadığında gülümsemesi büyümüştü.

"Geçen ayki görevde yaralanmıştın diye hatırlıyorum, iki kurşun yarası seni bu kadar mı zayıflattı Carmen?"ayağını bileğine biraz daha bastırdığında Carmen inledi.

"Fury birazdan burada olacak, şansını zorlamak ister misin?"arkasındaki kadın belli etmedi ama endişeleniyordu, yakalanırsa ya konuşurdu ya da kendini öldürürdü ve kurması yıllar süren bir planı böyle çöpe atamazdı.

"Fury gelecek ve senin cesedini almaları için birilerini arayacak." Hızlıca ayağını bastırdığı yerden çekti ve sırtına bir tekme attı.

Saniyeler sonra Carmen, taş zeminde hareketsiz yatarken kadın sadece kumaşı ceketinin cebine sıkıştırdı ve depodan çıkarken ezbere bildiği numarayı tuşlayıp telefonu kulağına götürdü.

"Bir sorunumuz var."