Tex yazmayalı olmuş baya
Kısa kısa tex yazayımda bana sövün wllwlwwl
——
Eve geleli 3 buçuk saat oluyordu ama Atlas hala gelmemişti. Sanırım işi uzadı. Salonda anadan üryan dolaşıyordum, kıyafetlerimi bulamadım da. En son salonda koltuğun üstünde görünce alıp giyindim. Amına koyayım 3 saattir nasıl göremedim bunları. Bir süre sonra kapı çaldı. Gidip açtım. Atlas kızarmış gözleri çekmekten kızarmış burnuyla bana bakıyordu "Neden?" Diye fısıldadı. Ne oldu neden ağlıyor? "Bebeğim ne oldu iyi misin?" , "Birazcık da mı sevmedin beni? Ha söylesene azıcıkta mı sevmedin?" Ağzım açık dinledim onu "Neyden bahsediyorsun bebeğim ne yaptım gene" telefonunda bir fotoğraf gösterdi...SİKTİR AMA OLAMAZ YA fotoğrafta o sekreter benim üzerimdeydi ve montajla biraz oynanmış bir şekilde benim gülümsediğim bir fotoğraftı.
"Ben her şeyi silmiştim senin için Yusuf. Geçmişi sildim bana yaptığın her şeyi dediğin her kelimeyi açtığın her yarayı sildim. Karşılığı bu muydu? BU MUYDU KARŞILIĞI Daha ilişkinin ilk gününde daha ilk sabahımızda...*fısıltı* neden...azıcık da mı sevmedin beni? Şu kadarcık bile mi etkim yok üzerinde" ağlama başlayınca, artık konuşmam gerektiğini anladım. "Özür dilerim...ama yemin ederim hiç bir şey yapmadım...o kadın zorla oturdu kucağıma ben daha sonra onu ittim ve kovdum YEMİN EDERİM LÜTFEN BANA İNAN" yanına gittim ve sarıldım. Eyer beni affetmezse dayanamazdım. "Kanıtın var mı?" Dedi ve burnunu çekti. "Onu kovdum dedim ya? Yarın gelir görürsün ama lütfen affet beni Atlas lütfen" beklentiyle bakıyordum gözlerine. Lütfen beni affetsin...lütfen "Git Yusuf" dedi ve kapıyı işaret etti. "Hayır gitmiyorum. Beni affedene kadar gitmiyorum" , "YUSUF GİT DEDİM SANA GİT" diye bağırdı, omuz silktim. Bu kadar çabuk pes etmezdim ben. "Hayır gitmiyorum, şimdi yatıcam yarın sabah şirkete gidip bakıcaz" hayretle bana bakıyordu. Sarı saçlarını dağıttım ve bir öpücük kondurdum. "İyi geceler" dedim ve salona doğru ilerledim.
Malum gece uzun olacaktı. O fotoğrafı çekenleri bulmam gerekiyordu.
————
Şirketin kapısına geldiğimizde Atlasın elinden tuttum ve içeri doğru yürümeye başladım. Atlasın gözü elimizdeydi, tabi bütün şirketin gözü birleşen ellerimizdeydi. Hani bizim ellerimiz. Asansöre girdikten sonra en üst kata çıktık. Kapının karşısındaki sekreter masasında başka bir kadın oturuyordu. "Gördün mü sana yemin ederim ki seni aldatmadım. Lütfen beni senden mahrum yaşama zorlama. Ben bir ker bağlandım sana" ellerimi beline koydum ve dudaklarından öptüm "Affet beni Dünyam affet" iki yandaki kollarını boynuma doladı.
"Bir daha sakın, yakınında bir sinek bile geçmeyecek" dedi. Kahkaha attım. Bu çocuğu çok seviyorum lan
———
Biliyorum kısa ama bu gün 2 belkide 3 bölüm atıcam ondan laf etmeyin wlwkkwkw
Ve lütfen artık Yusufa sövmeyi bırakın çocuk pişman ve kendini affettirmeye çalışıyor yazık ona :(
-ipek
YOU ARE READING
AYIP! |BxB| /Tamamlandı/
Short Story"Bana bak dün gece olanları unut tamam mı?" "Neyi? Benle seviştikten sonra bana orospu muamelesi yapıp para bırakıp çıkmanı mı?"
