EPİSODE 1.8

7.8K 339 16
                                    

12K...hiç hakkediyor muyum bilmiyorum ama çok teşekkür ederim. Ve o beni sevdiğinizi kitaplarımı okumayı sevdiğiniz yorumlar beni o kadar mutlu ediyor ki bilemezsiniz <3

———

"Ben gidiyorum ya" Atlası kolundan çekip durmasını sağladım. Annemlere gelmiştik ama o çok korkuyor ve utanıyordu. "Eyer girmezsen sabah kalçanın üzerine oturamazsın" sertçe yutkundu. Yapardım. Biliyordu. "Tamam" dedi ve ellerini önünde birleştirip ayağını ritimle yere vurmaya başladı. İç çekerek zile bastım. Zili çalışanlardan birinin kızı olan Zübeyde açtı. Zübeyde, benle aynı yaşta biraz garip bir kızdı. "Merhaba" dedim. Gözlerinde bir ışıltıyla baktı bana. Evet onunlada yatmıştım. Ama Atlasın bunu bilmesine gerek yoktu. "Aşk- Yusuf bey hoş geldiniz" dedi. Sadece 2 kere yatmıştık ama bizi sevgili sanıyordu. Atlasla birlikte içeri girdik. Salonun görkemli ışıltısı arasında onlardan daha çok parlayan anneme, ve oda hariç içeriye kasvet yayan babama baktım. Babam, sadece ben, Deniz(kardeşi) ve annemin yanında çocuk gibi şen şakran olurdu. Yoksa o 'kasvet, hüzün, keder' ve benzeri tüm kötü kelimelerin vücud bulmuş haliydi. Arkasını döndü ve bize baktı. Yüzünde 'damadıma şaka yapıcam bozuntuya verme' bakışlarıyla bakıyordu bana, sonrada anneme göz kırptı. Annemle ben sesizce kıkırdarken birbirimize bakıp göz kırptık. Babam ağrı adımlarla yüzünde 'ben hep sinirli ve sertim' diyen maskesi taktı. "Sende kimsin? Oğlum gelinim nerede?" Dedi babam. "Bana bak Yusuf yoksa..." Atlasın etrafında bir tur attı. Atlasın yüzündeki korku bakışları belliydi.

"Sizin birlik olmanıza izin vereceğimi mi sanıyorsunuz?" Atlas alt dudağını ısırdı "Üzgünüm efendim" ya kıyamam ben bu çocuğa "Sence benim oğluma senin gibi birinin yakışacağını mı sanıyorsun?"  Kahkaha attı. "Öyle düşünüyorsan çok doğru düşünüyorsun" Atlas şaşkınlıkla kafasını kaldırdı. "Bak benim oğlum tam bir pezevenktir senin gibi dünya harikası birisi nasıl ona baktı anlamıyorum." Atlas daha da şaşırırken babam ve annem anından ona sarıldılar ve "DAMADIM" diye bağırdılar. "Oğlunuz o mu ben mi?" Dedim yalancı bir kıskançlıkla "Siktir oradan puşta bak" dedi babam. Bu lafına kahkaha attım. Atlas ile gözlerimiz birleşti. Aşk vardı gözlerinde ve bu ihtiyacım olan tek şeydi. Bende gidip sarıldım.

———
Bu arada Yusufu istediğiniz kişi olarak hayal edebilirsiniz ben Reynmen olarak hayal ediyorum yorumlarınız tabiki benim için önemli ama karakterlere bir yorumda bulunmanız şahsen benim pekte umrumda olmuyor.

ay çok ciddi oldu random atiyim ledmeksmwldmslke

He bide <3

-İpek

AYIP! |BxB|  /Tamamlandı/Where stories live. Discover now