MELÂL

(3) Kirpi Gibi Adam

Selamlar efendim, nasılız iyi miyiz?

Ben de iyiyim teşekkür ederim ama bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız daha bi iyi olacağım.

Keyifli okumalar..

⏳

KİRPİ GİBİ ADAM

"Akvaryumun camlarına vura vura yüzen balık gibi içimi yaralayarak yüzüyorum."

Doğrultmasam bakışlarımı artık hiçbir boşluğa, hiçbir boşluk içinde benliğimi taşıyan anılarla yüzüme çarpmasa, bir şarkı çaldığından anımsıyormuş gibi hissedip kaçıp tenha bir köşeye ağlamasam.

Ben de keşke kendim için korksam, bir balonun patlamaktan korktuğu gibi ama yok, bir balon olsam yine kanardım bir hatıranın, unutulan anıların yasına.

"Hey dünyadan uzaylı Gayeye dünyadan uzaylı Gayeye!" Çisilin sesiyle irkilip gözlerimi yerden ayırdım.

Dalıp gitmişim yine uzaklara.

Günlerdir gün ışır ışımaz Çisili'in yüzünü görüyor ardından verdiği talimatları uygulayarak paslanan bacaklarımın pasını atmaya çalışıyordum.

Yaklaşık bir haftadır bu şekilde ara vermeden yaptığımız çalışmalar yavaş yavaş iyi sonuçlanıyordu.

Bu işime geliyor evet ama günün sonunda perte çıkıyor hiçbir şey yapamadan uyuyordum. Zaten bu evde görebildiğim tek yüz Feza'nın ve görevli kadının yüzüydü. Artık onları bile çok nadir görüyordum tüm günüm Çisille geçiyordu.

Çisil iyi hoş kızdı da söz konusu işe gelince akan sular duruyordu onun için. Benle olan mesaisi dışında gayet sevecen sıcakkanlı ve konuşkan bir kızdı. Sıra çalışmaya gelince susuyor her şeyiyle işine odaklanıyordu.

"Yeter artık, çok yoruldum, biraz nefes alalım lütfen." dudaklarımı büzerek lütfen dedim.

"Daha yine başladık, bu kadar hızlı yorulmuş olamazsın." diye sitem etti.

Ama yorulmuştum.

"Bir haftadır durmaksızın aynı şeyleri yapıyoruz hızlı yoruluyor olmam çok mu garip sence." gözlerini devirdi.

"Pişman mısın?" gözlerim büyükçe açıldı.

"Hayır hayır değilim tabiki ama," atıldı,"Ama ne?" üstüme üstüme yürüdü, tutunduğum yürüme apartını hareket ettirip geriye bir adım attım.