"Sen ve ben muhtemelen bir olamazdık." diye fısıldadı ve bana doğru eğildi, dudakları dudaklarıma değiyordu. "Ama seninle geçirdiğim her saniyeyi salisesine kadar seviyorum." titreyen dudaklarım söyledikleriyle biraz daha azıyordu ve ben kontrol alt...
Sonunda sınav haftasını atlattık ya. Gece uyuyamadığım için ara ara yazıyordum bir baktım uzunca bir bölüm taslakta bekleme yapıyor. Daha fazla bekletmemek lazım kaç gündür bölümde atmamışım salayım dedim. Ay sürekli sınavlardan bahsederek giriş yaptığımı fark ettim ama ne yapayım dört bir yanımı kuşatmışlar.
Sağ alt köşedeki yıldızı parlatarak destek olabilirsiniz. Söylemeden edemeyeceğim ama çok fazla hayalet okur var bunun önüne nasıl geçilir hiç bilmiyorum. En azından birkaç (bol bol) yorum atarak varlığınızı hissettirebilirsiniz. Gelen yorumları tek tek okuyarak nasıl zevk aldığımı söylememe gerek yoktur diye düşünüyorum ve daha fazla tutmayarak salıyorum.
Keyifli okumalar.
⏳
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ZİHİN BULANDIRAN KARARLAR
Özgürlük diye bir şey yok, özgürlük sadece çoğu insanın kendini avutmak adına ortaya attığı ve sözlükte geçen anlamsız birçok kelime kadar gereksizdi. Özgürlük diye bir şey yok, özgürlük adına kurulan idealar var. Özgürlük sadece bir kavram ve bunca kavramın arasında bana en yakışmayanıydı.
Unutmuşluğun verdiği acemilik mi bilmiyorum ama, istemeyerek de olsa bunu tekrardan kendime hatırlatmıştım. Bir adım atacak olsam yarıda kesiliyordu. Ayağım yere basmadan ben kendimi yerde buluyordum.
"Kimseden kaçmıyorum.."sözümü kesti, zaten ben de şu an bu durumda ne diyeceğimi kestiremiyordum.
"Sağ çaprazına bak." kapattığım gözlerimi açarak şaşkınlıkla Feza'nın yüzüne baktım. Anında gözlerimi kenetleyen Feza'nın gözleri beni buldu.
"Bana değil oraya, sağına." muzip surat ifadesini bozarak söylediği şeye cevap vermeden sağıma baktım.
"Siyah arabayı görüyor musun?" dediğinde gözlerim hemen sağ çaprazımızda karşı tarafta duran siyah arabayı buldu. "Seni takip ediyor." kaşlarım çatılırken inanmayarak yüzümü tekrar ona döndüm.
"Yalnız kaldığın an," alt dudağını ısırıp başını salladı. "Deliğinden çıkan fareyi kollayan sinsi bir kedi gibi kapacaklar seni." şaşkınlık ve korkuyla karşısında bir şeyi belli etmemek adına sağlam durmaya çalışıyordum.
"Ve bu adamların benimle hiçbir derdi yok. Tek dertleri sensin ve istediklerini alana kadar durmayacak gibiler. Kimin adamları olduğunu da tahmin edebiliyorsundur." söylediklerine hâlâ cevap vermezken tereddütle tekrar söylediği yöne, arabaya baktım. Arabaya sabitlediğim bakışlarıma eşlik eden Feza'nın bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum. Ayrıca sadece onun gözleri değil bir başkasının gözlerini de üzerimdeymiş gibi hissediyordum. Feza'nın blöf yaptığını düşünüyordum ama yinede içime bir korku salmayı başarmıştı.
