"Sen ve ben muhtemelen bir olamazdık." diye fısıldadı ve bana doğru eğildi, dudakları dudaklarıma değiyordu. "Ama seninle geçirdiğim her saniyeyi salisesine kadar seviyorum." titreyen dudaklarım söyledikleriyle biraz daha azıyordu ve ben kontrol alt...
Olduğum yerde kalıp bir şey söylemesini bekliyordum. Bu sakin tavrı beni çileden çıkarıyordu.
Üstü çıplak, altındaysa gri bir şort vardı. Biri bu adama bu mevsimde böyle giyinmemesi gerektiğini söylemeliydi. Tamam ev sıcaktı ama yinede giyinmemeliydi işte.
Gözlerimi üzerinden çekip odayı incelemeye başladım. Odanın dekorasyonu zaten karanlıkken bir de ışıkların kapalı olmasıyla iyicene karanlık çökmüştü içime.
Gözlerim yine onu buldu, dolaptan rastgele çıkardığı tişörtü üstüne geçirip yüzünü bana döndü. Ani dönüşüyle ne yapacağımı bilemeyip yüzümü çevirdim.
Rezalet, bakmaya devam etseydim şu an hissettiğim utanç yerine kendimi daha iyi hissederdim.
"Seni dinliyorum." sesiyle tekrar ona bakmak zorunda kaldım.
"Söyledim ya biri beni izliyor işte." kaşlarını çattı.
"Biri seni nasıl izliyor?"
Sıkıntıyla iç çektim, söylediğim şeyi sorgular gibi bakıyordu.
"Gerek yok iyiyim böyle." başını olumsuzca salladı, birkaç adımda yanıma geldi ve konuştu.
"Gerek var, otur." cevap vermedim, istemeye istemeye yatağın kenarına oturdum. Memnuniyet dolu bir bakış atıp yatağın etrafında döndü ve o da diğer tarafına oturdu.
