JOURNEY TO FOREVER (TIMELESS ONES SEQUEL: UNEDITED_ TO BE PUBLISHED UNDER PHR)

Part 18

"LAWRENCE hijo" ang si Aling Lilia, ang pinakasikat na alahera sa lugar nila. Bago magtuloy sa kanila ay minabuti niyang daanan muna ang tindahan ng ginang. "anong maipaglilingkod ko sa'yo?" anitong lumabas ng counter saka siya mahigpit na niyakap.

"Bibili sana ako ulit, ng engagement ring" ang nakangiti at maikli niyang sagot sa ginang. Dito rin kasi niya binili ang singsing na ibinigay niya kay Claire na tinanggihan naman ng dalaga.

Nakita niyang rumehistro sa mukha ng ginang ang kasiyahan para sa kanya. "Ibig sabihin?" ang makahulugan nitong tanong. Nakangiti lang siyang tumango kaya muling nagpatuloy si Aling Lilia. "heto, mamili kana sa mga naka-display dito sa estante" anitong iginiya siya palapit sa showcase.

Umiling siya. "Wala ho sa mga iyan ang gusto ko" nakangiti niyang sabi.

Nagtatakang pinakatitigan siya ng ginang. "Kung gayon ay ano pala?"

Sa pagkakataong iyon ay agad na lumipad ang paningin ni Lawrence sa nag-iisang diamond engagement ring na naka-display sa tower showcase ng jewelry store. "Ito po ang bibilhin ko Aling Lilia" aniya.

Literal na napanganga ang ginang sa sinabi niyang iyon. Hindi na siya nagtaka. Matagal na panahon ng nakadisplay doon ang singsing pero walang bumibili. Para kay Lawrence hindi iyon dahil sa presyo nito kundi dahil sa talagang nakalaan lang para sa babaeng pinili niyang mahalin magpakailanman ang naturang alahas.

Tumango ang matanda saka nakangiting tinapik ang pisngi niya. "Bago mo bilhin ang singsing na iyan anak, magkape muna tayo."

Nagsalubong ang mga kilay niyang pinagmasdan ang ginang. "Ano pong?" ang naguguluhan niyang tanong na mabilis na naagapan ng kaharap.

"Magkwentuhan muna tayo. Marami akong gustong sabihin sa'yo, halika na?" anitong iginiya siya papasok sa opisina nito.

"I THINK I'm falling for him, again" kinagabihan habang nakatingala siya sa madilim na kalangitan at nakaupo sa pasemano ng kanilang terrace. "tama ba iyong term ko Papa? Kahit alam ko naman sa sarili kong hindi ko siya nakalimutan kahit kailan?"

"Walang masama doon anak" ang Papa niyang nakangiti lang siyang nilinga.

"P-Pero natatakot ako, baka saktan ulit niya ako Papa. Kasi kahit naman sabihin kong hindi ako nagalit sa kanya, hindi parin mababago noon iyong reality na nasaktan ako ng sobra. Iyon tipong hindi ako halos makakain dahil sa sobrang lungkot?" nasa tinig niya ang takot.

"Totoong hindi madaling kalimutan ang sakit na idinulot ng first love. Pero kaya itong ibaon ng buhay ng isang tunay at wagas na pagmamahal" ang Papa niyang tinapik ang kanyang balikat. "matutulog na ako, sumunod kana rin" bilin pa nito.

"CLAIRE! Naku anak lalo kang gumanda!" puno ng pananabik sa tinig na niyakap si Claire ni Celina, ang kanyang ina.

"I missed you too Ma!" aniyang hinalikan ang ina saka mahigpit na niyakap saka mabilis na naghagilap ang mga mata. "si Lawrence Ma, hindi ninyo kasama?" hindi niya napigilan ang malungkot nang hindi makita ang hinahanap.

Umiling si Celina. "Bihira kong makita ang batang iyon, hindi rin naman kasi ako nagagawi sa may kanila kaya wala akong balita. Alam mo namang may kalayuan ang lugar natin sa kanila."

Tumango si Claire. "Hindi bale, pupuntahan ko nalang siya sa restaurant nila. Para masorpresa narin siya."

"SO paano, mauuna na ako? Baka hindi muna ako makaluwas sa mga susunod na araw, magbubukas na kasi ng branch sa Tagaytay ang Festive kaya magiging busy lang ng kaunti" ang binata nang ihatid niya ito sa kinapaparadahan ng sasakyan nito. Pasado ala una ng hapon ilang minuto matapos nilang kumain ng pananghalian.