My Owner(Completed)

Part-14(Unicode)

"​မေ​မေ သားပြန်​​တော့မယ်​"

"ဟမ်​~သား! ပြန်​​တော့မလား"

'သွန်​းခ'​​မေ​မေ့ကို နှုတ်​ဆက်​ပြီးတာနဲ့ ထွက်​လာခဲ့လိုက်​သည်​~

"သွန်​း! ကိုယ်​့ကို​စောင်​့ဦး​လေ"

'ဇွဲထက်​သန်​့' သွန်​းခ​နောက်​ကို ပြေးလိုက်​ကာ
လက်​ကို ဖမ်း​ဆွဲထားလိုက်​သည်​~

"သွန်​း! ကိုယ်​့ကို စိတ်​ဆိုး​နေတာလား"

"မဆိုးပါဘူး!"

"အာ့ဆို! ဘာလို့ ကိုယ်​့ကိုမ​စောင်​့တာလဲ"

"နာရီကြည်​့​ဦး​လေ! ဆိုင်​သွားရ​တော့မယ်​!
ကျွန်​​တော်​့လက်​ကို လွှတ်​​တော့"

'သွန်​းခ' လက်​ကိုဆွဲဖြုတ်​ပြီး ထွက်​လာခဲ့သည်​~

"သွန်​း! သွန်​း!"

*********

"Hi! သွန်​းခ လာပြီလား"

"ဟုတ်​! ဂျာကြီး"

ခါတိုင်​း သူက စပြီးနှုတ်​ဆက်​ရင်​​တောင်​ ပြန်​​ပြောချင်​
မှ​ပြောတတ်​တဲ့ ဂျာကြီးက စပြီးနှုတ်​ဆက်​တယ်​ဆို​
​တော့ ထူး​တော့ထူးဆန်​း​နေသည်​~

"ဖြည်​းဖြည်​းသွားဦး! ဗိုက်​ဆာ​နေရင်​လဲ အရင်​စား
လိုက်​ဦး​နော်​!ပြီးမှလုပ်​"

"ဟုတ်​"😦😦😦

သွားပြီ~~သွားပြီ~~​နေခုနစ်​စင်​း​တော့ တကယ်​
ထွက်​​တော့မယ်​ထင်​သည်​~

"ဟဲ့! သွန်​း​လေး! လာပြီလား! ​နေ​ကောင်​းတယ်​မလား! ကိုယ်​​တွေပူ​နေ​သေးလား! မှန်​းစမ်​း"

​ပြောချင်​ရာ​တွေ​ပြောပြီးမှ သူ့နဖူးကို လာစမ်​းတဲ့
မိယွန်​း~

"ကဲ~လာပါပြီရှင်​~လာပါပြီ~~ကဲ​ရော့! သွန်​း​လေး!
​သောက်​လိုက်​ဦး"

​ရေတစ်​ခွက်​ ယူပြီးသူ့ကို လာတိုက်​တဲ့ မိ​ပေါက်​~

"​နေပါဦး! နင်​တို့​တွေ ဒီ​နေ့ဘယ်​လိုဖြစ်​​နေကြတာလဲ"

ဆိုင်​ထဲ၀င်​လာတဲ့ လမ်​းတစ်​​လျှောက်​မှာလဲ သူ့ကို
နှုတ်​ဆက်​တဲ့သူက နှုတ်​ဆက်​~အရိုအ​သေ​ပေးတဲ့သူက ​ပေးကြတာမို့ မနည်​း​ရှောင်​လာရသည်​~