Slowly || harrystyles.

2.3

Bol bol satır arası yorum lütfennnn

Öptüm 💋

GRACE;

" Nasıl böyle bir karar verirsin? " Liam bana inanamadığını belli eden bakışları ile bakıyorken konuşmuştu. Sesinde çıkan belli etmemeye çalışsada sinirli tınıyı hissetmiştim. Harry'le karşılaştığımız ve konuştuğumuz o davetin üzerinden tam üç hafta geçmişti. Harry yine ortalıklarda yoktu. Benimse bu üç hafta boyunca çok fazla düşünmeye zamanım olmuş ve sonunda bir karar vermiştim, verdiğim kararıda Liam'ın haberi olması için ona söylemiştim fakat dürüst olmak gerekirse böyle bir şeyi kabul etmeyeceğini zaten biliyordum.

Verdiğim karar sadece Harry'ye yardım etmemle alakalı bir karardı. Onu yeniden işine geri döndürmeyi ve yeniden onu destekleyen insanların olduğunu görmesini istiyordum. Harry'yi tanıyordum, onun gerçekten nasıl biri olduğunu biliyordum. Evet, geri dönülmez hatalar yapmıştı fakat onun gerçekte nasıl biri olduğunu en iyi ben biliyordum. Bu yüzden, ona yardım edecektim. Zaten ayrılık ikimizi bu kadar fazla üzmüş ve yormuşken, bir de kariyeri yüzünden üzülsün istemiyordum. Çünkü biliyordum, o işini çok fazla seviyordu ve o işine daha fazla bağlanarak ayakta kalabilirdi. Biliyordum. Ve onunla olayım ya da olmayayım, ben hep onun yanında olacaktım.

" Onun iyi olmasını istediğim için böyle bir karar verdim. " deyip sessizliğimi bozduğumda Liam'ın oturduğu yerden birden ayağı kalkışıyla başımı kaldırıp ona bakmıştım. " Sanane onun iyiliğinden? " dediğinde bana söylediği şeyle birlikte gözlerimi kısıp kaşlarımı çatmıştım. Yutkunup, " Liam, ileri gidiyorsun. " dediğimde bende ayağı kalkmıştım. Hissediyordum, bu konuşma iyi bir yere gitmeyecekti. Bana dönüp yanıma geldiğinde kollarımı tutmuştu. " Grace, ayrıldınız siz. Nasıl ona gidip, ona yardım edeceksin? Görmüyor musun? Onun hala seni unutamadığını görmüyor musun?
Gördüğünü biliyorum, ve sen böyle yaparak onun seni daha fazla istemesini sağlayacaksın. " dediğinde bana, başımı iki yana salladım.

" Liam, şunu unutma. İnsanlar uzağında olanı yakınında olandan daha fazla ister. " dediğimde, ondan uzaklaştım ve ona arkamı dönerek dolan gözlerimle birlikte başımı kaldırdım ve göz yaşlarımı geri göndermeye çalıştım. Fakat, zar zor nefes alıyordum. Çünkü, söylediklerim doğruydu ve bunun doğru olduğunu bilmekte en çok canımı yakan şeydi.
Harry hiçbir zaman ben onun yakınındayken çok fazla istememişti beni, çünkü ondan hiçbir zaman gitmeyeceğimi düşünmüştü. Ama, ondan gittiğimde ve uzaklaştığımda daha fazla istemeye başlamıştı beni.

Başımı eğdim ve elimi dudaklarıma kapatıp hıçkırığımı içime gömdüm, fakat göz yaşlarımın akmasına engel olamadım. Tam o sırada Liam arkamdan sarılmıştı bana. Kollarını belime sıkıca sardığında başını boynuma gömmüş ve uzunca koklamıştı beni. " Saklama, çünkü biliyorum.
Lütfen, ağlama. " diye fısıldadığında boğazımdaki yumru ile yutkundum. Konuşmadım, konuşamadım. Artık konuşmakta bile zorlanıyordum, bir şeyleri anlatmakta zorlanıyordum, kendimi ifade etmekte zorlanıyordum. Sadece, anlayamaz mıydı beni?
" Sadece, anlayamaz mısın beni? " dediğimde, belimde ki kolları gevşemişti. " Sadece, o adamla hiçbir şey yapmanı istemiyorum. " dediğinde ona dönmüştüm.

" Liam, onunla benim aramda ne yaşanırsa yaşansın. Ben onunla ayrılmış bile olsam, ben hep onun yanında olmaya devam edeceğim. " dediğimde, Liam'ın dudakları arasından alaycı bir gülümseme dökülmüştü. " Onun nasıl biri olduğunu biliyorum, o iyi bir adam değil Grace. Hatta onunla senin neden birlikte olduğunu bile anlamadım hiçbir zaman biliyor musun? O güvenilmez, bir gün bile işi hariç hiçbir şey de iyi olmayan, girdiği her ortamda tek bir kişiyi bile ıskalamadan herkesi tanıyan ve bir sürü kadınla birlikte olan bir adamdan daha fazlası değil. " dediğinde, " Sus! " diye bağırdım engel olamayarak kendime.