""""""""""""""တစ္ခ်ိန္က ၾကယ္ေတြလို လင္းလက္တဲ့
အျပံဳးပိုင္႐ွင္တစ္ေယာက္
ကြၽန္ေတာ့မွာ ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္...""""""""""""""""""""
"Phi.....ဒီေန႔ထပ္သြားေပး....မေန႔ကေငြထက္ႏွစ္ဆပိုေပးလိုက္...''
"Kit.......''
"သြားေပးဆို.....''
"အင္းပါ......''
အထြန္႔တက္လိုက္ခ်င္ေသးေပမယ့္
Kit ရဲ႕တစ္ေသြးတစ္သံတစ္မိန္႔မွာ
လက္ခံေပးလိုက္ရသူက Nammon
ကိုယ္တိုင္.....အစြဲႀကီးလြန္းတဲ့ကေလးကို ဆယ့္ေျခာက္
ႏွစ္အရြယ္ထဲက သူေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့
ရတာျဖစ္သည္မိဘေတြ႐ုတ္တရက္ကြယ္လြန္ၿပီး
ေရာက္လာခဲ့တဲ့ Singto ကို
အရာအားလံုးထက္ပိုခင္တြယ္သြားခ်ိန္
မွာ အႏိုင္ယူေနလ်က္က ႐ွဴံးေနတဲ့
အျဖစ္မ်ိဳး ဒီကေလးမွာစုျပံဳလာခဲ့ေတာ့
တယ္.....မိဘေတြရဲ႕ေက်းဇူးတရားကိုအသံုးခ်ၿပီး
Singto ကိုခ်ဳပ္ကိုင္လက္ထပ္ခဲ့သလို...
ဝန္တိုျခင္းႀကီးစြာ Singto အနားက
မိန္းမတိုင္းအေဝးကိုတြန္းပို႔ခဲ့တယ္..."သြားေတာ့ေလ.....''
မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီးေျပာလာခဲ့ေသာ
စကားသည္ အမိန္႔မဟုတ္....
ခ်စ္စဖြယ္ နာခံေစမႈတစ္ခုသာ...."ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ခဲ့ေနာ္....''
အေရးႀကီးစစ္ဆင္ေရးဆင္ႏြဲဖို႔သြားတယ္
လို႔မ်ားထင္ေလသလား...
Winkေလးလုပ္ၿပီး ခပ္ျပံဳးျပံဳးေျပာလာ
ေလေသးတယ္..."အင္းပါ....''
ေက်ာခိုင္းထြက္သြားတဲ့ Phi Nammon
ကိုလိုက္ၾကည့္ေနရင္း ဟန္ေဆာင္အျပံဳးေတြက စိတ္အားငယ္
မႈေတြဆီ.....ကိုကိုကေတာ့ သူ႔အတြင္းေရးမႉးကို
အလုပ္ထုတ္ရမလားလို႔ ေဒါသ
ထြက္ေပဦးမည္....ဒါေပမယ့္ သူမွမတတ္ႏိုင္ပဲ...
ကိုကို႔ကိုသူ႔လက္ထဲကလုယူသြားမယ့္
အရိပ္အေယာင္႐ွိသမွ်လူေတြအားလံုးကို
ကိုကို႔အနားကေနထြက္သြားေအာင္
လုပ္ရမွာပဲ...ေဖေဖ တို႔ထားခဲ့တဲ့စည္းစိမ္ေတြက
အဲ့လူေတြကို အေဝးထြက္သြားေအာင္
လုပ္ႏိုင္ေနသားပဲ...
YOU ARE READING
Rewrite the Stars
Fanfictionကြၽန္ေတာ္က ေကာင္းကင္ႀကီးပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ကိုကို လမင္းႀကီးနဲ႔တူတဲ့ကိုကို႔ကို အျမဲတမ္းေငးၾကည့္ေနခြင့္ရဖို႔ေပါ့... ကျွန်တော်ကကောင်းကင်ကြီးပဲဖြစ်ချင်နယ်ကိုကို... လမင်းကြီးနဲ့တူတဲ့ကိုကို့ကို အမြဲကြည့်နေခွင့်ရဖို့ပေါ့...