Zawgyi
"ရီ ရီ.....ရီေပၚ... "
"ဘာလဲ...."
တကုိယ္လံုးကုိလံုးပတ္ထားတဲ့ေစာင္ထူႀကီးက ရီေပၚ့ႏွစ္ကုိယ္စာေလာက္ႀကီးေနတယ္။အဲ့တာကုိခါးမွာ ခါးပတ္ကပတ္ထားေသးတယ္။
အျဖဴေရာင္ေစာင္အထူႀကီးပတ္ၿပီး ခပ္တည္တည္ပင္ရပ္ေနတဲ့ရီေပၚေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔ေျပာစရာစကားေပ်ာက္႐ွၿပီး စကားပင္ထစ္ေနတဲ့အထိ...
"ဘာ....ဘာလိုႀကီးလား... "
"ခင္မ်ားဘာေျပာခ်င္တာလဲ "ဘာလိုႀကီးလဲ"လား "ဘယ္လိုႀကီးလား"လား ......"
ရီေပၚကသူ႔ကုိယ္ေပၚကေစာင္ကုိမဖယ္ေသးပဲ ေ႐ွာင္က်န္႔ကုိစိတ္မ႐ွည္တဲ့ပံုစံနဲ႔ေမးလာသည္။
တကယ္ပါ။ေ႐ွာင္က်န္႔ အသက္႐ႈေတာင္မမွန္ေတာ့တဲ့အထိပဲ...။ဘယ္လုိေတြလုပ္ျပန္ၿပီလဲ ရီေပၚရာ။
လက္ထပ္ပြဲေန႔မွာ ကုိယ့္ၾကင္ဖက္ရဲ႕လွပမႈေၾကာင့္ အသက္႐ႈမွားရတာကုိၾကားဖူးေပမဲ့ ေစာင္ျခံဳလာတဲ့သတို႔သားေၾကာင့္အသက္႐ႈမွားတာေတာ့ ကမၻာေပၚမွာေ႐ွာင္က်န္႔တေယာက္ပဲ႐ွိမည္ထင္။
"ခဏေလး....ကုိယ္အသက္႐ႈဦးမယ္..."
ရီေပၚကုိေျပာၿပီးတာနဲ႔ ေ႐ွာင္က်န္႔ကနံရံေပၚမွီလိုက္ၿပီး ရင္ဘတ္ကုိလက္နဲ႔ဖိလိုက္ကာ ေလကုိျပင္းျပင္းမႈတ္ထုတ္ေနသည္။
ရီေပၚ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ေနပါဦး။ငါက ဘာမ်ားျဖစ္ေနလို႔ သူကအသက္႐ႈေတာင္မဝရတာလဲ။ဝတ္ထားတဲ့ငါေတာင္ အသက္႐ႈမက်ပ္တဲ့ဟာ သူကဘာလို႔လဲ။
"ဟူး....ရၿပီ....ေျပာပါဦး..ဒါႀကီးက...."
"ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ...."
လုပ္ခ်င္တာလုပ္မွာ ဘာမွလာမေမးနဲ႔ဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ခပ္တန္းတန္းၾကည့္ကာေမးလာတဲ့ရီေပၚ ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔အတတ္ႏိုင္ဆံုးစကားမမွားမိေအာင္သတိထားေနရသည္။
"ကုိယ့္ကုိနားလည္ေအာင္အရင္႐ွင္းျပေပးပါကြာ ၿပီးရင္မင္းသေဘာႀကိဳက္တာလုပ္....."
"ေစာင္ပတ္ထားတာျမင္တယ္မလား ဘာထပ္႐ွင္းျပရဦးမွာလဲ...."
လက္ဖ်ားေတြကုိဖံုးတဲ့အထိ႐ွည္က်ေနတဲ့ ေစာင္စႀကီးႏွစ္ဖက္ကုိဟန္ပါပါနဲ႔ခါထုတ္လိုက္ရင္း ေျပာလာတဲ့ရီေပၚက သိုင္းကားေတြထဲက က်င့္ၾကံသူအဘိုးႀကီးဒီဇိုင္းနဲ႔။
DU LÄSER
love create u and me
Fanfictionအမုန္းေတြရဲ႕အဆံုးသတ္မွာ လွပတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားကုိေတြ႔႐ွိႏိုင္တယ္
