Zawgyi
Love create u and me(60)
ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္စက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက က်ေနာ္ေတြ႔ခ်င္ေနခဲ့တဲ့အဆိုးအဆာေလး။
မသိမသာျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးက ကေလးတေယာက္လိုပဲအျပစ္ကင္းစင္လြန္းတယ္။ရင္ဘတ္ကေလးနိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နဲ႔ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့သူက တခ်ိန္လံုးေခ်ာ္ရည္ပူေလာင္းခံထားရသလိုပူေလာင္ေနခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ႀကီးကုိလ်စ္လ်ဴ ႐ႈလ်က္ေပါ့။
အရင္ဆို စားလိုက္ေသာက္လိုက္နဲ႔ကုန္ဆံုးေနက် အခ်ိန္ငါးနာရီက ဒီေန႔မွ အႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္ၾကာေနသလိုပဲ။က်ေနာ့္ရဲ႕တည္ၿငိမ္ႏိုင္စြမ္းေတြဒူးေထာက္ရတဲ့အထိ က်ေနာ္ ကေလးကုိခ်စ္ျမတ္ႏိုးရပါသည္။
အေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိခ်စ္ျမတ္ႏိုးရျခင္းကုိ က်ေနာ္သေဘာက်ေပမဲ့ က်ေနာ့္ရင္ထဲကအခ်စ္ကေတာ့အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ့မေနခဲ့ဘူး။
အလုပ္ကုိသာတဘဝမွတ္ခဲ့တဲ့မိသားစုထဲမွာ တဦးတည္းေသာသားျဖစ္ေနေပမဲ့လဲ က်ေနာ့္ကမၻာကခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ေပါမ်ားမေနခဲ့ဘူး။ငယ္ငယ္ကေတာ့ ႐ူး႐ူးသြပ္သြပ္ကုိ႐ွာေဖြခဲ့ဖူးတယ္။မာနႀကီးတဲ့အေမနဲ႔မအားလပ္တဲ့အေဖတို႔ဆီမွာ က်ေနာ့္အတြက္ျမဳပ္ႏွံထားတဲ့ဂ႐ုစိုက္မွုတစြန္းတစမ်ား႐ွိေနဦးမလားဆိုၿပီး။
အင္း..... ႐ွာေဖြေလေတြ႔႐ွိေလဆိုတဲ့အတိုင္းပဲ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိ႐ူးသြပ္ေနတဲ့က်ေနာ္တေယာက္ အမွန္တရားတခုကုိေတာ့႐ွာေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။
အေမ့ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာ မာနေတြၾကားမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ အေရာင္အဆင္းမ႐ွိေတာ့ဘူးတဲ့ေလ။
အေဖ့ရဲ႕ေပါ့ပ်က္ပ်က္အျမင္ေတြေအာက္မွာလဲ က်ေနာ့္ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ႐ုိက္ခ်ိဳးခံရတယ္။
အမွတ္သည္းေျခမ႐ွိခဏခဏေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့ခဲ့ရေတာ့ က်ေနာ္နားလည္လာတဲ့အမွန္တရားတခုကုိလက္ခံလိုက္တယ္။က်ေနာ္က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔မတန္ဘူးဆိုတာကုိ။
ကေလးဘဝလမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အဖြားကေႏြးေထြးမႈေတြေပးၿပီး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့ အဖြားကလဲက်ေနာ့္ကုိထားသြားတာပဲ။
YOU ARE READING
love create u and me
Fanfictionအမုန္းေတြရဲ႕အဆံုးသတ္မွာ လွပတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားကုိေတြ႔႐ွိႏိုင္တယ္
