love create u and me

Love create u and me(44)

Zawgyi

"ေအာ္ ဟိြဳက္ခြမ္း ငါမင္းကုိအခုပဲလာေခၚေတာ့မလို႔... "

ဝမ္ရိေပၚကုိဝါးစားေတာ့မတတ္ျကည့္ေနရာကေန အၾကည့္မပ်က္ဘဲ ေျပာလာတဲ့ေ႐ွာင္က်န္႔။ဟိြဳက္ခြမ္း ခ်စ္လဲခ်စ္ႏိုင္ ဘူးလဲဘူးနိုင္လြန္းတဲ့မိမိသူငယ္ခ်င္းႀကီးကုိၾကည့္ကာ သက္ျပင္းသာခ်လိုက္သည္။

ငါေရာက်ိဳးခ်န္ကုုိခ်စ္တာပဲ ဘူးလဲဘူးတာပဲ။သူ႔ေလာက္ေတာ့အိုဗာတင္းမေသာက္ဘူးေလ။ေ႐ွာင္ဗာတင္းေရ ဆလံေျမႇာက္တယ္ကြ။

ဟိြဳက္ခြမ္းကုိယ့္အေတြးနဲ႔ကုိယ္လြန္ေနၿပီးမွ တခုကုိသတိရသြားသည္။ေ႐ွာင္က်န္႔ဆိုသည္မွာလဲ ခ်စ္သာခ်စ္ေပးေနရတာ ရီေပၚ့အေျခအေနကထိေတြ႔ခြင့္ေတာင္မ႐ွိတဲ့အျဖစ္။

အဲ့လိုစဥ္းစားျပန္ေတာ့လဲ က်န္႔က်န္႔အျဖစ္ကသနားစရာပဲ။သူေျပာသလိုပဲ ေယာက္်ားတေယာက္ျဖစ္ၿပီး ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူကုိထိေတြ႔ခ်င္စိတ္က ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခက္ခဲလဲဆိုတာ ဟိြဳက္ခြမ္းေကာင္းေကာင္းနားလည္သည္။

ငါေရာက္တာပဲတစ္နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။အတိအက်ဆိုရင္ ဝမ္ရိေပၚသတိရလာၿပီး ေ႐ွာင္က်န္႔နဲ႔အတူငုိပြဲဆင္တဲ့အခ်ိန္တည္းကေပါ့။

ၾကည့္ရတာေတာ့ ရီေပၚအေျခအေနကအရမ္းအဆိုးႀကီးမျဖစ္ေသးပါဘူး။ဒီလိုအေျခအေနမွာဒီလိုစိတ္ဒဏ္ရာမ်ိဳးနဲ႔သူေၾကာက္တဲ့အရာကုိၾကံဳခဲ့တာေတာင္ တု့ံျပန္မွုကမဆိုးဝါးသြားဘူးဆိုေတာ့ ဒါကေ႐ွာင္က်န္႔အတြက္အခြင့္အေရး႐ွိေနေသးတယ္ဆိုတဲ့သေဘာပဲ။

တေယာက္ကမ်က္ရည္ဝဲေနတာကုိေတြ႔ၿပီးေနာက္တေယာက္က႐ိႈက္ႀကီးတငင္ထငုိတယ္။ပါးစပ္ကထုတ္မေျပာေပမဲ့ အဲ့လူငုိေႂကြးလို႔သူ႔ရင္ေတြနာပါတယ္ဆိုတာ ပါးျပင္ေပၚမွာစီးဆင္းတဲ့မ်က္ရည္ေတြကသက္ေသပဲ။

ေ႐ွာင္က်န္႔ေျပာဖူးတယ္။ကမၻာေပၚမွာသူမျမင္ခ်င္ဆံုးအရာက ရီေပၚ့မ်က္ဝန္းထဲကက်တဲ့မ်က္ရည္ေတြတဲ့။ရီေပၚ့မ်က္ရည္ေတြျမင္လိုက္တိုင္း သူ႔ရင္ဘတ္ထဲကအတိုင္းအဆမသိေအာင္နာက်င္ရတယ္တဲ့ေလ။

သူသတိမထားမိတာက ဝမ္ရိေပၚကုိယ္တိုင္လဲသူမ်က္ရည္က်ရင္မေနႏိုင္ဘူးဆိုတာကုိ။ထားလိုက္ပါ အဲ့ေကာင္ကနဂုိတည္းက ပိန္းဥစားၿပီးလူျဖစ္လာတာပဲဟာ။