Chapter 29: Drown

196 7 3
                                    

HGD29:  Drown

'Be like a hot coffee that they keep finding every morning.. but in the same time, be like a coffee that tastes so bitter as a reminder that not all morning was sweet as cake."-g.balm.

---

THE TASTEs of squidballs in the park was so captivating and yummy to taste.

"Sarap?" He asks and smiled

This kind of moment is the best moment that I would cherish forever. I don't have any idea that eating cheap foods is much sweet than eating in a fancy restaurant. I don't know if it's because of the tasty food or maybe because I am with someone that I like.

After, he bring me to the park, and he said that we both should try hiking some other time and I am gladly to accept his offer.

"San mo gustong pumunta?" Tanong nya sakin habang pareho kaming nakaupo sa swing ng park.

"Kahit saan naman, sasama parin ako sayo." I said and winked at him.

"U-huh? " he groaned. Pinaningkit nito ang kanyang mga matang tuminggin saakin, natawa naman ako sa ekspresyon nyang iyon.

"Bakit?" Natatawa kong tanong. "Wala lang, ang ganda mo kasi." Sagot naman nya. Awtomatikong nag-init ang pisngi ko, madalas naman akong masabihan ng maganda pero hindi ako nakakaramdam ng kilig pero bakit sakanya iba ang dating?.

"Kinikilig ka ba? Nagba-blush ka oh." He said while pointing out my face using his index finger.

"Hindi ah! Mainit lang" sagot ko at umaktong naiinitan sa pamamagitan ng pagpaypay gamit ang aking kanang kamay.

Tumayo ako at naglakad-lakad sa paligid, nilibang ko ang aking sarili sa mga bulaklak na naroon sa gilid ng park.

Nagulat ako ng hawakan ni Ram ang aking kamay. Napatinggin ako sakanya ngunit nakangiti lamang sya.

"Uwi na muna tayo, bukas nalang ulit. Mukhang uulan na e." He said.

Tumango ako at sumunod sakanya.
Nakasakay na kami sa tricycle ng biglang bumuhos ang ulan, hindi naman ganoong kalakas, nakapagtataka lang dahil umuulan kahit umaaraw.

"Weird, umuulan pero maaraw." I commented while looking outside.

"Mas weird yung gusto mo ako, pero sumama ka sa iba." He whispered.

Napatinggin ako sakanya.

"What?" Nagtataka kong tanong.

"Wag ka nang sumama kay Diego, Ace. Sakin ka lang. Sakin ka nalang." He said, and he don't even have an idea that his words makes my heart fluttered, kinikilig ako at hindi ko iyon maitatanggi.

"Baliw." Nasabi ko lang sa kabila ng kilig na nararamdaman ko.

Although, this kind of feelings wasn't weird because I am not new in this kind of feelings. I've been in move with so many man that I met in high schools and college. And Crein was also sweet and he also makes me blush during our time.

"Dito nalang kuya." Sambit ni Ram.

Huminto ang sasakyan.

"Sandali. Tatakbo nalang tayo para di mabasa." Aniya.

Tumango ako. Nauna syang bumaba ng tricycle, bumaba na rin ako at sabay kaming tumakbo papasok ng bahay.

"Nabasa ka na." Natatawa kong wika dahil basang-basa ang braso nya, mabuti at hindi ako gaanong nabasa.

"Gwapo pa din naman ako. Wet look kumbaga." He said and chuckled.

"Tara na nga sa loob." Ani ko at naglakad papasok.

Her Greatest DownfallWhere stories live. Discover now