Chapter 45: Unexpected Visitors

198 5 2
                                    

HGD45: UNEXPECTED VISITORS

"Nobody is encharge of your happiness, don't rely on people. Your happiness depends upon the quality of your thought."-gelyenbalm

---

I WOKE up late in Sunday morning. Nagising lamang ako ng makarinig ng paulit-ulit na katok sa pintuan.

"What?" I asks and my eyes were still half open. I still wanna sleep.

"Really huh?" His voice were sarcastic. I open my eyes so that I can see his face clearly and his eyebrows were furrowed and his lips were half open.

"It's Sunday, Ram. I'm still sleepy." I said and cover my mouth to yawn.

"Get out of my house!" He ordered and his voice makes my whole system feel alive.

"H-huh, s-sorry. Nakalimutan ko lang,sandali mag-aayos muna ako." Sabi ko at isinara ang pinto.

Nagbihis ako dahil isang malaking t-shirt lamang ang suot ko kanina. I also tied my hair into messy bun right after I wash my face and brushed my teeth.

Pagkababa ko sa hagdan ay dumiretso ako sa kusina dahil nakaamoy ako ng pagkaing niluluto doon.

"A-ako na jan." I volunteered. He just looked at me and scoff. "Wag na, madam. Nakakahiya naman sainyo" sabi nito sa nang-uuyam na boses.

Ang harsh naman!.

"O-okay, I want pancake." I suggested a meal. I also hate myself for acting this way because I like seeing him getting pissed.

"Tsk."

Akala ko nga ay sisigawan nya ako at sasabihing umalis ulit ako, pero hindi ko naman ineexpect na ipagluluto nga nya ako ng pancake.

Nagtimpla na din ako ng coffee para saaming dalawa. Inalapag ni Ram ang pagkain sa mesa kaya nagsimula na kaming kumain.

"You're gonna do the laundry okay." He stated in a serious tone.

"Okay. " sagot ko. Mabuti nalang at wala akong gaanong labahin dahil kalalaba ko lang kahapon, siguro naman kaunti lang ang mga marumi nyang damit.

"Hindi ka nagpapa-laundry sa laundry shop?" I asks out of curiousity.

"Only If I am busy, pero dahil nanjan ka naman, hindi na. Makakatipid din ako kung sakali" anito

I faked my smile and tried to cheer up myself. "Ano namang gagawin mo?" Tanong ko.

"I'll collect the garbage" he said

"Yun lang?"

"May problema ka ba kung yun lang ang gagawin ko?" Tanong nito.

"Ha? Wala naman akong sinabi. Pagkatapos ko maglaba ano pa gagawin ko?" Tanong ko kahit sa totoo lang ay sobra na akong naiinis.

"I-car wash mo iyong sasakyan ko, may sariling sabon ang kotse ko. Iaabot ko saiyo mamaya, at saka hwag mo masyadong lunurin sa tubig baka kalawangin iyong mga turnilyo." Aniya

Seriously? He has a BMW car and yet he thinks that it'll gonna be rusty in just one wash? Nang-iinis ba sya?

Matapos kumain ay ako ang kanyang pinag hugas ng plato. Hinayaan ko nalang at pilit kumalma. Kailangan kong bayaran ang kinakain ko sa bahay na ito.

"Here's my clothes, ihiwalay mo ang de color sa puti ah. " anito matapos ilapag ang apat na malalaking basket sa harapan ko.

What? Ganoon karami? Ilang linggo ba syang hindi naglaba?

"Iyan lang ang madumi kong damit sa loob ng tatlong araw." Anito.

Tatlong araw pero apat na basket? What the hell? Artista ba sya? Kada oras ba nagpapalit sya ng damit?

Her Greatest DownfallWhere stories live. Discover now