Okyanus Etkisi • Steve Rogers

8

Sanırım hep aradığım kadın Victoria Pedretti. Ama kendisi mavi gözlü olduğu için onu kahverengi olarak düşünebiliriz bence...(?)

•=•=•
2 0 1 7

Saat gece 3'ü gösterirken Grace bir gürültü ile uyanmıştı. Yatağında doğrularak ilk önce doğru duyup duymadığını düşündü. Uyku sersemliğiyle, rüyayla gerçeği ayırt edememiş olabilirdi.

Ama gıcırdayan parke sesi tüm uyku sersemliğini bir an da götürmüştü.

Yatağından yavaşça kalktı ve komodininin en alt çekmecesini açarak Steve'in ona daha önce verdiği silahı çıkarttı. Öğrettiği şekilde tutarken odasının kapısına doğru yürüdü ve arkasına denk gelecek şekilde duvara yaslandı.

Korkudan kalbi deli gibi atıyordu. Elleri terlemişti ve sıkı sıkı tutmasa tabanca avuçlarının içinden kayıp düşebilirdi.

Kapının kulpunun hareket ettiğini gördüğünde nefesini tuttu ve duvara daha çok yaslandı. Beyaz tahta kapı yavaşça açıldığında parmağını tetiğin üstüne koydu. Karanlık odaya biri girdiğinde korkudan ağlamamak için dudaklarını birbirine bastırdı.

İçeri giren kişi, odanın ışıklarını yaktığında Grace kapının arkasından çıktı. Tam ateş etmek üzereyken adam ona doğru döndü ve refleksle birlikte silahı elinden kolayca aldı.

"Grace!"

"Steve!"

Grace kendini tutamayarak ağlamaya başladığında, mutluluktan mı yoksa korkudan mı ağladığından emin değildi.

"Aman Tanrım! Az kalsın seni vuracaktım!"

Steve silahı odada ki masaya bıraktı ve ona sarıldı. "Korkutmak istememiştim. Özür dilerim."

İkisi birlikte yatağa oturdular ve sarılmaya devam ettiler.

"Neden haber vermedin?" dedi Grace sakinleşerek.

"Uyandırmak istemedim."

Grace, bir süredir görmediği mavilere baktı. "Lütfen... bir daha ki sefer saat kaç olursa olsun haber ver. Lütfen." diye yalvarırcasına konuştu.

Steve içinde oluşan pişmanlıkla onu öptü. "Özür dilerim bebeğim. Uyumak ister misin?"

Grace kafasını sağa sola salladı. "Uykum tamamen kaçtı." ayağa kalkarken gülümsedi "Kahve ister misin?"

Steve onun kolundan tutarak kendine çekti ve kucağına oturmasını sağladı. "Aslında... daha iyi bir fikrim var." dedi, onu öpmeye başlamadan önce.

•=•=•
2 0 1 3

"Duruşun çok kötü." dedi Steve tüm dürüstlüğü ile.

"Sen benim erkek arkadaşımsın, biraz daha merhametli olamaz mısın?" dedi Grace yorgunlukla.

İntikamcılar üssündelerdi ve Steve ona birkaç dövüş tekniği öğretebileceğini söylediğinde Grace bunun eğlenceli olabileceğini düşünmüştü.

Ama şimdi yorgunluktan ölüyordu.

"Tamam... son kez." dedi Steve ve Grace'in arkasına geçerek onun omuzlarının ve yumruklarının nasıl durması gerektiğini gösterdi.

Steve, kafasını onun omuz hizasında tutarak anlatmaya devam ederken, Grace birkaç santim uzakta olan yanağını öptü. Sarışın adam güldü ama anlatmaya da devam etti.

Grace sırtını dikleştirerek onun göğsüne yasladı.

"Bilerek yapıyorsun." dedi Steve onun yumruklarını düzeltirken.

Grace, "Neyi?" diye sordu anlamamazlıktan gelerek. Ardından, onun yeni traş olmuş çenesinden öptü.

"Bunu. Sırnaşıyorsun." dedi Steve sırıtışına engel olamazken.

Grace ona doğru döndü ve sargılı ellerini onun boynunda birleştirdi. "Ah Yüzbaşı... ama öğrencinizi çok yoruyorsunuz." Ensesinde ki saçları hafifçe okşadı.

Steve, pes ederek ellerini onun beline yerleştirdi. "Çok kötü bir öğrencisin."

Grace, ona yaklaştı ve dudaklarının arasında birkaç santim kala durdu. "Hiç böyle yakışıklı bir öğretmene sahip olmamıştım da ondan."

Spor salonunun önünden geçmekte olan Clint Barton, yürümeye devam ederken kapıya doğru bağırdı. "Küçük Rogers'ları burada yapmayın sakın!"

•=•=•