Bölüm gereğinden kısa oldu ama akşam bir bölüm daha gelecek ❤️
•=•=•
2 0 1 6Steve, önünde ki tabuttan gözlerini bir saniye bile ayıramazken Sharon Carter konuşmasını yapıyordu. Grace, Steve'in elini destek verircesine tuttuğunda sarışın adam gülümsemeye çalıştı.
Peggy Carter'ın cenazesindelerdi.
Tören bittiğinde herkes kiliseyi boşaltmaya başlamıştı. Steve birkaç kişiyle konuşmak için Grace'in yanından ayrılmıştı. Genç kadın da, Peggy'nin fotoğrafının önünde durup onu incelemeye başlamıştı. Çerçevede ki kadının duruşu, gülümseyişi ve bakışları çok güzeldi. Grace asla bunu inkar edemezdi.
Birkaç dakika içinde yanında Steve'i gördüğünde onun koluna girdi.
"Gelmek zorunda değildin." dedi Steve.
Grace, Nijerya'da olanlardan sonra Sokovya anlaşmasının Steve'i strese soktuğunu biliyordu. Bir de Bucky olayı da vardı. Tüm bunların üstüne Peggy'nin ölüm haberini aldıklarında Steve'in kahrolduğunu hissetmişti.
Her şey üst üste gelmez miydi zaten?
"Seni yalnız bırakamazdım." Grace, onun elini sımsıkı tuttu. "Ne olursa olsun hayat devam ediyor. En karanlık geceden sonra bile güneş tekrar doğar, Steve." dedi.
Steve, acıyla gizlenmiş tebessümle ona baktı.
•=•=•
2 0 1 4Grace'in omuzları şiddetle sarsılırken ağlamasını durduramıyordu. Kendini o kadar çaresiz ve kötü hissediyordu ki ağlamamak gibi bir seçeneği yoktu.
Steve onun önüne bir bardak su bırakırken eliyle yüzünü kapatmıştı.
Sevgilisinin büyük ellerini bileklerinde hissettiğinde güçsüzlükle karşı çıkamadı. Bu yüzden kafasını eğerek ağlamaya devam etti.
"Grace... hastalanacaksın... lütfen sakinleşmeye çalış."
Genç kadın hıçkırıklarının arasından konuşmaya çalıştı. "Yapamam... yapamam... o... yıllardır benimleydi. Onu aldığımızda daha çok küçüktü. Benimle birlikte büyüdü. O olmadan... ne yapacağım ben?"
Steve, Grace'i göğsüne yaslarken sırtını sıvazladı. Sevdiği kadın dakikalarca ağlarken elinden hiçbir şey gelmeyerek, çaresizce yanında durdu.
Neredeyse yarım saat sonra, Grace'in ağlaması kesilirken Steve onun su içmesine yardım etti. Tüm yüzü kızarmış ve gözleri ağlamaktan şişmişti.
"Perla'yı çok sevdiğini biliyorum, evet. Ama seni böyle görse çok üzülürdü." dedi Steve. Grace ona doğru baktı. "Yanındayım, tamam mı?"
Genç kadın kafasını salladı ve Steve'e sarıldı.
"Ne olursa olsun hayat devam ediyor. En karanlık geceden sonra bile güneş tekrar doğar, Grace." dedi Steve.
•=•=•
YOU ARE READING
Okyanus Etkisi • Steve Rogers
FanfictionOkyanus Etkisi; Bir insanla şans eseri bir yerde tanışıp samimi olmaya denmektedir.