2.Bölüm

171 71 38
                                    


Hava alanına sonunda gelmiştik.O kadar mutluyum ki tarifi yok bunun.Bavulumu elime aldım.Babama sarıldım.Beni görmeye gelmesini söylüyordum.

Ben içeri geçtim.Uçağımın saatinin gelmesini beklerken Kerem'i görüntülü aradım. Onun sesini duymak bana iyi geliyordu.Uçağın kalkacağını duyduğumda telefonu kapatıp,büyük adımlarla uçağa gittim.

Uçakta kendi yerimi aldım.Ve hayallere dalıp gitmiştim.Taki birinin bana seslendiğini duyana kadar.''Buse bu sen misin?''diyen kişiye baktım.Çok şaşırmıştım.O benim en son 9.sınıfta gördüğüm kankamdı.

Ama ben okulu değiştirdiğim için pek görüşemiyorduk.Yıllar sonra karşımda, hele de aynı uçakta onu görmek beni çok mutlu etmişti.''Miray.Kankammm napıyorsun buralarda'' dedim.

'' Kanka hayallerimdeki gibi polis olarak atandım.Ve ilk görev yerime gidiyorum.Ve biz seninle aynı uçaktayız.''

Ama daha çok bir soruydu bu.

'' Şaka gibi ama bende hayallerimdeki gibi polis oldum.Ve ilk gidiyorum.Ama aynı şehire gidiyor olmamız? ''

'' Ne yani bizim eskiden hayal ettiğimiz gibi ikimizde polisiz ve aynı şehirde mi?''

İkimizde şaşkınlık içinde gülüyorduk.Uçak kalkmak üzere olduğu için o kendi koltuğuna oturdu.Yolcuğumuz bitip uçakdan inince numaralarımızı verdik ve daha sık görüşmemiz gerektiğini söyledik.

Bu ilk bölümleri bu kadar kısa yazdığımı hatırlayamıyorum ama okumaya devam edin uzun ve bol aksiyonlu bölümler var.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Sevgilerimle..

Yıllar SonraWhere stories live. Discover now