Yıllar Sonra

32.Bölüm

Miray'dan

Cem ile zor geçiyordu seanlarım. Hatırlamak çıldırtıyordu beni. O adamın ilk zamanlar beni odaya kapatmalarını, kameradan Aresleri izletmesini, hatalarımı gözetip sevdiklerime zarar vermesini anlatmıştım.

En çok bakkalcı amcanın gözümün önünde vurulmasına üzülmüştüm. Ezgi.. Ezgi'nin bebeği için de çok üzgünüm ama en azından bebek yaşıyordu.

Cem ile birlikte uzun zamandır girmedim sosyal medya hesabıma girdik. O kadar çok mesaj vardı ki. Arkadaşlarım, akrabalarım... Hepsi yazmış.

Paylaştığım fotoğraflarıma baktık. İlk görev üniformalı fotoğrafım, Buse ile fotoğrafım ve tek olduğum fotoğraflarım vardı. Gelen mesajların da hiçbirine cevap vermeden hesaptan çıktık.

İçeriden bir gürültü duydum. Cem ile birbirimize baktık.

"Önemi bir şey yoktur. Devam edelim" dediği için biz de devam ettik.

Sonra kapı çarpılma sesleri gibi sesler..

Odadan çıkıp baktık. Baran gitmiş. Buseler olayı anlattılar. Cem gittikten sonra oturduk öylece bekledik.

Baran nihayet gelmişti ama neler demişti öyle. Ares'in gerçek annesi hakkında gelişme olduğunu söylüyordu.

Esin hanım ile Arda bey Ares doğdukdan sonra evlenmişler. Bu yüzden Ares ilk isminin ne olduğunu bilmiyor.

Annesi hakkında tek bildiği: Annesi onu doğurdukdan sonra terk edip gittiği. Panter beyimiz nasıl izin verdi şaşırıyorum ama olay böyle.

Şimdi ne gelişme olabilirdi ki?

Baran anlatmaya başladı."Annen seni terk etmemiş. Evden kovulmuş. Nedenini bilmiyoruz.O zamanlar sizin evde çalışan bir teyzeden öğrendim bunu."

Ah ahh..
Neden kovulurdu ki? Kesin bir şey yapmıştı.

Ares ve Baran saatlerce çalışma odasındaydı. Biz de üç kız öylece oturuyorduk koltukta. Uykumuz gelmişti.
💫

Sabah kapı sesi ile uyandım. Sırtımda kesin bir ağrı vardı. Koltukta üç kişi uyumuşuz. Kolay değildi tabi ki. Baranlar ise bizi yerimize yatırmak yerine sadece üstümüzü örtmüşler.

Kalkıp kapıya baktım. Gözlerime inanamıyordum. O burayı nasıl bulmuştu?

Uraz benim en yakın arkadaşlarımdan biriydi. Uzak olsak da sürekli telefondan konuşuyorduk. Zaten ilk zamanlar Uraz ile konuşurken Ares görmüş ve sevgilim olduğunu düşünmüştü.

Onu o kadar özlemiştim ki, sıkı sıkı sarıldık.
"Nerelerdesin kedi kızım ya''

" Nerede olduğumu bulmuşsun. Ve nasıl buldun bizi? "

" Anlatırım onu da, bu kızlar kim? "

' Sahipli onlar kapa gözünü."

"Sende beni iyice kötü belirledin gözünde. Bu kızlarla mı kaçtın? Erkek yok mu burada.?"

"Ben kaçmadım. Anlatırım sana uzun uzun. Ve şuan evde 2 erkek 3 kız yaşıyoruz."

"Bugünlük 3 erkek olabiliriz bence."
Uraz koltuğa yayılırcasına oturdu.
Kapı açıldı ve Ares odadan çıktı.
"Günaydın herkesee. Lan bu kim?"

Uraz ayağa kalktı. Ares'e doğru yürüdü.
"Ben Uraz. Kedi kızım için geldim buraya. Sen de arkadaşın herhalde."

"Kedi kız ne ? Canım ne diyor bu?"
Diye bana döndü ama Uraz benim yerime cevap verdi.